günümüzde yabancı dil bilmeden öte ingilizce bilme zorunluluğu olarak karşımıza çıkar. ingilizcenin yanında hangi dilleri bildiğine önem verirler seni diğerlerinden ayıran onlardır.
zorunluluk deyince olmuyor işte. "yabancı dil bilme istekliliği" ya da "yabancı dil bilme sevgisi" gibi ifadeler kullanılsa daha hevesli olunabilir gibi. birden tepkili yaklaşabiliyor insan bu zorunluluk kavramına. özgür iradeye bırakılmalı. kişiye göre de değişir.
ülkemizde artık 'dil biliyor musun?' sorusunun yerini, 'kaç dil biliyorsun?' sorusunun aldığı, en azından bir tane yabancı dil bilme zorunluluğu kıstasının önünüze getirildiği durum. dil bilmek kuşkusuz avantajdır ancak bunu biri zaruriyet haline getiren sistemi kınamak boynumun borcudur.
