ya oksijen bizi kısa süreliğine yaşatan bir zehirse, ki teorik olarak bu doğru. oksijene maruz kalan hemen hemen her organik madde bozulma geçirir. unutmayın eski el yazmaları eğer çok önemliyse oksijenden yalıtılmış boşluk ortamlarında muhafaza edilir ki organik yapıdaki kağıtlarda çürüme olmasın diye. ayrıca ateşinde yakıtı oksijen. almıyorum amk almıyorum nefes mefes.
nedense önermeyi sorgulayan kişinin aşırı derecede zeki ya da kafayı yemiş olduğunu düşünmeme neden olan soru. bir insan neden böyle birşey düşünür ki. neden sorgulama gereği duyar. daha öncesinde denk gelmedim bununla ilgili bir filme ancak üzerine film yapılabilir bir konu. eğer gerçekten öyleyse kiminin 80 kiminin 90 kiminin 60 yıl yaşamasını da bünyenin bu zehire karşı dayanıklılığına bağlayabiliriz ve de kalp, akciğer ve benzeri hastalıklardan ölen insanların asıl ölüm nedeninin bu olup oksijenin bu organlara zarar vermesi olduğunu bile çıkarabiliriz.
evet ciddi ciddi cevap verdim neden ben akıl etmedim diye derin düşüncelere de daldım.
Siyanobakteriler günümüzden yaklaşık 3 milyar önce atalarından aldığı ilkel fotosentez yapma özelliğini, bir adım öne taşımış ve kendi içerisinde barındırdığı su moleküllerini bir araç olarak kullanmayı başararak, atmosfere ilk defa oksijen salınımını başlatmışlardır. Siyanobakterilerin o gün koşullarıyla geliştirdikleri bu fotosentetik özellik, aynı zamanda oksijene adapte olamamış birçok bakteri türünün sonunu getirmiştir. Çünkü o zaman itibariyle açığa çıkan bu oksijen birçok bakteri için zehirli etkiye sahipti.
Yani gerçekte oksijen, geçmişte siyanobakteriler tarafından üretilen zehirli bir gazdı. O dönem itibariyle Bu değişime adapte olamayan bakteri türlerinin sonunu getirmiştir.
Yani oksijen gerçekte zehirli bir gaz olmasına karşın, geçmişteki açığa çıkan bu gaza adapte olabilen canlıların yaşamasını, canlı türlerinin çeşitlenmesini ve hali hazırda bizim var olmamızın önünü açan en büyük etkendi.
Daha açıklayıcı bir ifadeyle, oksijen dünya üzerinde canlılığın başlaması aşamasında, bakterilerin elinde bulunan malzemelerle yaptığı en mantıklı seçimdi ki, şu an hayattayız diyebiliyoruz.
zehire karsi her insanin metabolizmasi farkli calismaz.
ayni donemde yasayip, ayni yemegi,suyu,sigarayi icen iki insandan biri 50 yasinda oluyorken birinin 100e kadar yasamasi ihtimal dahilinde mi?
var aramızda güzel kafalı insanlar ama imkan sunulmuyor arkadaş. sadece şu kelimeyle onlarca farklı alanlarda senaryolar yazılabilir! param olsaydı yapardım güzel bir film senaryoda sana ait olurdu üstat hakettin.
edit: doğruluk değeri önemli değil, paradoks güzel.
