Ne halt derseniz deyin olur da bir gun çocuk düşünürsem kesinlikle yaşanılacak bir korkudur. Olmamasi için de elimden her geleni yaparım.
Düşünsenize soyle bir dunyaya kiz çocuğu getirmeyi...
karakterli, zeki ve kendine ait fikirleri olan bir kız olsa; akranlarıyla uyumsuzluk içinde, yalnızlık içinde ömrü geçecek, yaşayamadan... aksi olup topluma uyum sağlamak için çırpınan biri olsa; sıradan, önemsiz hatta folloş olmuş bir fahişeden farkı olmayan bir birey olacak. Bu Çağın gerekleri bunlar, daha ötesi değil.
Ben o masum varlığa, kızıma bunları yaşatacak kadar rezil bir baba olamam, ne halt derseniz deyin..
Edit: kız çocuğu, daha duygusal daha kırılgan bir varlik diye düşünerek yazsam da, Bu dediğimin bir cinsiyeti yok. Çocuk yapmamak doğru olanı.
