ölmeyi düşündüğünüz anlardan biridir. duyulduğu anda baştan aşağıya kas katı kesilirsiniz. bir yanda sizi besleyen büyüten anneniz. diğer yanda çocuklarınızın anası. bu soruya cevap vermek yerine anında ortamdan uzaklaşılması gerekmektedir.
soruyu duyduğunuz anda hiç düşünmeden annem demeli ve bunu söyleyen insansı hayatınızdan çıkarmalıdır.yıllarca bin emekle sizi olduğunuz yaşa getirmiş canından can katarak size hayat vermiş dünyanın en değerli insanını kabul etmiyorsa zaten ondan size ne karı olur ne evinize hanım ne de çocuklarınıza ana..
edit: senin demeye götün yer mi diyenler olabilir. gayet normaldir. benim eski karımın bu lafı demek için gayret sarfetmiş ancak cesaret edememiştir.
bu gibi replikler ile başlattığı sikik anlaşmazlıkları, ihtiyar olan annesini huzur evine göndererek sonlandıran evlatlar mevcuttur. allah onlara lanet etsin.
müzakere kapılarını kapatan, uzlaşmadan uzak insan cümlesi. bir insan bu cümleyi kuracak raddeye gelmişse anne-sevgili ilişkisinin bekraundunun biraz eşelenmesi lazım gelir. yine de şu şekilde olur;
Cevabı kesin ve nettir "Annem". isterse er kişi hatun kişiye karayip korsanlarındaki gibi kalbini bir sandık içinde vermiş olsun o kalbin en büyük yerinde anne yatar her zaman.
mantıklı düşünme yetisi olan bi insan söylemez bu sözü. aşkım kelimesinden yola çıkarsak; seven insan zaten söylemez.
sevdiğini zor durumda bırakmak istemez.
baskın olmayı eline yüzüne bulaştıranlar çok sever böyle laflar etmeyi.
anne ya o ya ben der.
evladını düşünür.
birlikte olduğu kişinin, kendisi gibi bakamayacağını bilir de der.
ama hiçbir emeğinin olmamasının yanı sıra muhteşem bi özgüvenle bunu söyleyen insana hatırlatılması gereken tek şey; günü geldiğinde onun da anne veya baba olacağıdır.
gerisi boştur.
zira; az, çok az düşünse insan, ağzından çıkmaz bu sözler.
