aç olmamama rağmen can sıkıntısından yemek sepetine girip ne söylesem diye boş boş dolanırken, ben napıyorum aç bile değilim ki düşüncelerim beynimi kemirirken içimdeki isteği bastıramayıp yemek söylemem. yemeğin gelmesine yakın nakitim olmadığı için kartımı aramaya başlamam fakat yerinde bulamamam. kartı kaybettiğimi anlayınca, hadi kart tekrar çıkartılır da ben bu yemeği nasıl ödeyeceğim diye götümün tutuşması ve hızır gibi yetişen biri sayesinde para bulup içimi rahatlatmam. sonrasında, ben bu kartı bulsam bulsam üniversite itiraf sayfalarında bulurum diyerek bütün sayfaları takip edip gönderilerde ve storylerde kartımı ararken tam 23 saat önce paylaşılmış bir storyde kartımı bulmam. 1 saat daha geçmiş olsaydı story silinecekti ve kartımı bulamayacaktım. şimdi kartı bulan kişiye mesaj attım bekliyorum. içimdeki sesi dinleyip söylediğim yemek sayesinde oldu hepsi, uzun lafın kısası hayat garip şey.
edit: kartı bulan arkadaş kartı tekrar sokağa salmış dalga geçer gibi bana kartın olduğu sokağı söylüyor. gidip baktım kart mart kalmamış tabii. şimdi arayıp kullanıma kapattırdım.
büyücü vs diye andığımız adamlardan biri bana ziyaret gelmişti. giderken dedi ki ; senin eve iki cin bıraktım seni koruyacak bu cinler. sağ ol hocam dedim. adam gitti.
gecenin ikisinde aklıma geldi evde benden başka kimse yok yüksek sesle dedim ki ; " buradaysanız işaret verin " antreden "küüüt ! " diye bir ses. portmantonun en üst bölümünde olan elbise fırçası yer düşmüş. ödüm koptu . yine seslendim bunlara; " adam gibi haber versenize " .
inandın mı diyeceksiniz. evet !
31 aralık akşamı: arkadaşlarımla gireceğim yılbaşı için evde hazırlık yaparken kapının çalması ve eve babam tarafından hediye köpek gönderilmesi - annemin sinirden kriz geçirecek kıvama gelmesi ve hiçbir şeyden habersiz bana küsmesi
1 ocak sabahı: evde beni bekleyen bir köpeğin olduğunu hatırlayarak uyanmam - annemin arayıp ya köpek gider ya da ben demesi - eve gelip köpek çişi ve kakası temizlemem
1 ocak öğleden sonrası: sinirlenen babamın köpeği alıp geri götürmesi
köpeğin geliş anından itibaren durmaksızın ağladım. hayatta en çok sahip olmak istediğim şeye sahip olup aynı gün içinde (technically 1 year) ondan vazgeçmem gerekti.
Steve Kazee’in Gitarla canlı yayın açması ve benim dalga amaçlı dizide söylediği “the f word”u çalmasını istemem,bunu birkaç kez yazarak tekrarlamam sonucu adamın “hatırlamıyorum ama deneyeceğim” deyip fucking fiona’yı söylemesi skwlkwjwhddbwkjehe
bir gece evde tek alkol alıyorum deli içmişim.neyse uyuyakaldım gece 2,5 gibi uyandım muftağa gittim su içiyorum.annemde televizyon izliyor salonda.uyumadın mı sen dedi.uyuyorum anne dedim.o televizyon izlemeye devam etti.sabah kalktım annem köydeydi tamamda dün gece ki kimdi?
Sevgilimle 4. haftamız, ikimizde birbirimizi seviyoruz.
Dün gece saat 4:50 de otomatik olarak gözlerimi açtım, uynadım nasıl olduysa gece hiç uyanmam.
15 saniye sonra kız arkadaşım " Günaydın Tatlım * " diye mesaj attı. Bende hemen " Günaydın bitanem " diye mesaj attım.
" Sen uyumuyo muydun ? " diye sordu.
ana caddedeki atm'den para çektikten sonra gözlerim taksi arıyordu, aynı anda kafamda halletmem gereken işleri evirip çeviriyordum.
farkında olmadan caddenin ortasına kadar yürümüşüm ve trafiğin tersine bakarken buldum kendimi. soluma dönmemle bir arabanın fren yapıp durması bir oldu. kıl payıyla ölümden döndüm.
sonra bir süre kendime gelemedim. allah allah kafama taktığım bir şey de yoktu halbuki basit olağan gündelik şeyler.
akabinde bir soğuk algınlığı geçirdim. 1 haftadan sonra dışarı çıkayım dedim. bindiğim taksiye benim olduğum taraftan araba çarptı. oysa ki hiç trafiğin olmadığı bir yerdi. ara sokaktan nasıl çıktı o araba hayret.
ondan önce de kanser olduğum şüphesiyle doktordan doktora gönderilmiştim. çok şükür testler sonucunda iyi huylu çıktı.
hayata hepimiz pamuk ipliğiyle bağlıyız. son 2 aydır bunu canı gönülden hissediyorum sözlükçüm.
garip.
insanların başıan gelen garip olaylardır. şu an yaşıyorum birini.
saat 18.30 iş yerindeyim şu an. masamda oturuyorum. kulaklık kulağımda toygar ışıklı dinliyorum. beyaz saçlı, beyaz sakallı bir adam yarım saat önce 2. müşteriyle girmişti ve bir şey demeden karşı koltuğa oturmuştu. bende adama neden geldiğini, ne istediğini sormadığımı yarım saat sonra fark ettim. adam yarım saatten beri karşımda oturuyor, dışarıyı izliyor. arada sigara içiyor. sadece yola bakıyor ve sigara içiyor. adamla tek bir konuşmamız olmadı. bakalım ne olacak.
