bazen düşünüyor insan, sürekli acı çekiyorum ve acı çekeceğimi bilerek yaşıyorum.. o zaman neden yaşıyorum, mutlu olamadıktan sonra, hayatın tadına varamadıktan sonra yaşamanın ne anlamı var diyor. ve ölmek varken, yaşamak insanın zoruna gidiyor.
hayat zaman zaman bizi kopma noktasına getirir. Vazgeçmek istediğimiz, yapamayacağım dediğimiz dar zamanlarımız olur. işte o an hayat bize işkence yapar. Ölmek çok basit gelir ama denesek onu bile yapamayız. En iyisi derin bir nefes alıp uyumaktır. Ne olursa olsun yaşamanın ne kadar güzel bir şey olduğunu uyandıktan sonra anlarız çünkü.
Yaşamak istemsizce bir eylemdir. Ama bu eylemi sonlandirmak devam ettirmekten daha fazla elimizde olan birseydir. Eger menmun degilseniz mantikli olan menmun olmadiginiz yerden gitmektir.
Yaşamak zoruma gidiyor çünkü kendi hayatıma kendim yön veremiyorum, kendim kendimin yargıcı olamıyor, kendim her zaman kendim yerine başkasını suçlu buluyor.
fazla pişmanlığı olan veya yaşamanın anlamını saçma sapan şeylerde arayan insandır. gittiğin yolda mutsuzsan yanlış yoldasındır veya hiç anlayamamışsındır.
