evi kim ya da kimlerle paylaştığına göre değişen nedenlerdir.
temelinde huzursuzluk ve sıkıntı vardır. rahat bir evi kim terketmek ister ki...
evliyse eşiyle yaşadığı iletişim problemleri ve sürekli kavga, bitmek bilmeyen sorunlar, yüklenen sorumlulukların ağır gelmesi hissi geçerli nedenlerdir.
anne ve baba ile evi paylaşıyorsa, birey olduğunu kabul edememeleri, her şeye karışmaları, aralarındaki tartışmalar gibi yığınla nedenler ortaya konulabilir.
arkadaşla paylaşılan bir evde uyumsuzluk, anlaşmazlıklar baş gösterebilir, belki de çok sıkıcı bir ev arkadaşıdır.
sonuç itibariyle mutlu değildir yanındakilerle ya da belki de sadece yalnızlığı seviyordur ve özlemiştir. ****
duvarların üstüne üstüne gelmesi, ya da o evde hatırlamak istemeyeceğin şeyleri yaşamış olup aklına gelio durmasından korkmak. gerçi gitsen de yaşanmışlıklar seninle, kalsan da. öylesine bi kaçış yolu demek ki.
istemeyerek terk ediliyorsa, geri dönme umudu vardır. her caddesini, her kıyısını, nesi varsa bize göre kıymetli, hafızaya kazınmak ister ve gidilecek yere gidene kadar elleriniz sıkılı yumruklar halinde kalır. bir eve terk etmenin asıl kötü biçimi, onu isteyerek terk etmektir.
nefes alış verişimi sayıyor
sokaklarını boş, karanlık yapıyor ben geçtiğimde
ürperiyorum ismi her geçtiğinde beni benden alıp uzaklara götürüyor
dar sokakları, soğuğu, derme çatma hayallerimi
geride bırakmam lazım.
yaşattığın ve yeşermesi için çabaladığın
yaşanmış yıllarını terk edeceksin,
böyle yazar terk etmenin o lüzumsuz kitabında...
aynı evde yaşadığın insanların senin emeğine saygı duymamaları, senin yaptığın yerleri bozmaları, bunu sürekli yapmaları ve onlara bunun saygısızlık olduğunu anlatamaman; çok sinir bozucu olan bu durumu kabul ettikten sonra onların yaptığı bu saygısızlıkla, onlat tarafından senin suçlanman ki çok insani bir şey olsa da tahammül sınırlarını zorlayan bu davranış insana bazen "bir süreliğine" çekip gitme hissi verir.
