çok şey kaybeden insan tipidir. derinlikli analizler, bitmek bilmeyen şahane cümleler, en safından insan ve yaşam sevgisi, memleketinin insanlarını deli gibi sevme, akıl almaz bir stratejik derinlik, muazzam bir entelektüel birikim, bunlar hep eksik kalmıştır. ülkenin insanlarının ne kadar aşağılık, ne kadar hayvan, ne kadar avam olduğu bilgisini ise herhangi bir sözcü yazarını takip ederek kazanarak bu açığını kısa sürede giderebilir. yine de bütün sözcü yazıcılarını toplasan, bir yılmaz özdil etkisi yapmaz genç cahil, lütfen yanlışından bir an önce dön.
bu başlığı görünce yanımda oturan üniversite öğrencisi olan kuzenime başlıkla yorumu sesli olarak okudum ve dedim ki; ne cahilller var yılmaz özdil'i bilmeyen öğrencimi olurmuş. Ve bir üniversite öğrencisi olan kuzenim biraz bozulmuş gibi kısık sesle bende bilmiyorum dedi. Tabi bende kuzenimin hem rencide olmasını istemediğimden, hemde çok biliyorum havalarına girmiş gibi görünmek istemediğimden konuyu geçiştirdim.
Ne yazık ki durum bundan ibaret. Bilgi'yi önemsemeyen bir toplum olduk. Ve hakettiğimiz şekilde yönetiliyoruz.
Vur. Daha hızlı vur kırbaç'ı tayyip. bu milete az bile anasını satıym...
yılmaz özdili bilmeyen öğrencilerden çok buradaki gerçek vurguyu anlamayan sadece gazeteci ismine takılan ve buradan prim yapmaya çalışan zatlardan masum olan gençliktir.
sınıfta gayet entel görünen, elinde sürekli,gazeteler, siyasi kitaplar vs ile gezen bi arkadaşın yanına uğradım ve selam verdikten sonra defterindeki yazıların yılmaz özdil tekniğiyle yazıldığını gördüm.* ne de olsa bu çocuk okuyan çocuk elbet tanıyodur yılmaz özdil'i diyerekten bi espri yapma gafletinde bulundum;
-bu ne lan yılmaz özdil gibi yazmışsın.
+o kim?
-hani yazar, hürriyet falan. neyse boşver takıl sen.
