şaraba bir anarşist gözüyle bakmaktır.sonuçta önemli olan lüksü ya da kalitesi değil,işlevi olduğundan "şarap şaraptır,fondiple gitsin" mantığıdır yani.
(bkz: le guin'in kitaplarındaki işlev çözücü psikopat anarşistler)
dünyanın gelip geçiciliğini kavramış asil vücutların tezahürünün göstergesidir boş vermişliğin harikulade bir gösterisidir.
ve bu kişi büyük ihtimalle türktür.
yüzlerce yıl sonra sirkeden beter olacağı için acil servise yakın yerlerde her şeyi göze alıp yapılması gereken eylem.
ya da diyelim ki bu güzide şarabımız yıllandıkça kendini bulmuş, o zaman kesinlikle yapılması gereken eylemdir, arkadaş ortamında hiç etmeye gelmez. felsefesi bu zati...
yılarca o önemli insana sakladığın şarabı o önemli insanın gitmesiyle bütün özelliğini yitirmesidir. en özel şarap bardağında içsende farketmez, plastik bardakta içsende farketmez, gazete kağıdına sarıp kafana diksende farketmez çünkü o yoktur.
