eğer akademik kariyer hedeflenmiyorsanız veya lisans eğitiminiz boyunca okulla ilgili şeylerden nefret etmişseniz, mutlaka uzak durmanız gereken bir şeydir. sakın ola ki, "lan ite kaka da olsa lisansı bitirdik, yüksek lisansı da yaparız nolacak ki?" demeyin. ikisi çok farklı şeyler.
eğer ki, içinizde ufacık da olsa bir okuma isteği yoksa, yüksek lisans çekilmez olabiliyor. çünkü, lisansta çoğu dersi öğrenmeden, ezber yaparak ya da kopya çekerek geçebiliyorsunuz. ancak yüksek lisansa başlayınca ak göt kara göt ortaya çıkıyor. size lisans eğitiminiz boyunca gördüğünüz tüm dersleri tam ve eksiksiz biliyormuşsunuz gibi muamele ediliyor. sorulan sorular, verilen ödevler hep buna göre oluyor. yaptığınız ufacık bir hatada; "e siz bunları lisansta görmediniz mi? nasıl mezun ediyorlar sizi anlamıyorum" tarzı aşşağılayıcı ifadelerle maruz kalınıyor.
kısacası, akademik kariyeri yani hayatınız boyunca öğrenci kalmayı göze almıyorsunuz, asla yüksek lisansa başlamayın.
üniversite boyunca vizeler, finaller derken başını kaldırıp normalde severek okuyabileceğin bölümde yaşadığın stres sebebiyle bitse de gitsek diyerek tadına varamadığın bölüm derslerini daha rahat bir ortamda okuyarak, kendi adıma akademik alanda geyik yapabildiğim platformdur. doktora için basamaktır.
günümüz üniversite eğitim düzeyinin lise kıvamında olmasından mütevellit üniversiteden sonra devam edilen programdır.kendini yetiştirmek , donanımlı bir eleman olmak daha iyidir zannımca.
öğrencilik hayatında doktoradan bir alt düzeyde olan eğitim sürecidir. ilkokuldayken, ortaokul, ortaokuldayken lise, lisedeyken üniversite, üniversitedeyken yüksek lisans size zor geliyorsa, benden size 25 yıllık profesyonel öğrenci olarak tavsiyem, doktoraya bulaşmayın. şu an tezini bitirmek üzere olan bir doktora öğrencisi en geç 6 ayda bir yüksek lisans tezini en baştan yazabilecek kapasitededir.
çalışan biri için tezlisini yapmak nerdeyse hayaldir. mülakatta daha adınızı sormadan çalışıyor musun diye soruyu yapıştıran profösörlerin tavrından sonra mülakat yalan olur ve tezsiz yüksek lisan için bankadan kredi çekmenin fayda-maliyet analizine başlanılır.
iş bulamayan bir çok üniversite mezunun da laf olsun diye tercih ettiği akademik uzmanlaşmanın ikinci ayağı. tüm üniversiteler ücretli hale geldiğinde iş bulamayan ve okumak istemeyen öğrencilerin de başvurularının azalması ile daha kaliteli bir hale gelebilecektir. ne yapacak o zaman üniversite mezunu iş bulamayıp laf olsun diye y.lisans yapmak isteyen ünv. öğrencisi; bir yerlerden başlayacak çalışmaya.
üniversiteyi bitirmiş öğrenci; hernasılsa kazanmış y.lisansı. girmiş derse; işletmecilik temel kavramlarını bilmiyor. hoca bu aşamadan sonra sana bunu mu anlatsın; liyakat sahibi diğer öğrencilere konu mu anlatsın? zaten para yok, var olanı da alamıyorsun projeni bitirmek için.
genelde öğrencilik modunun devamı, ufku genişletmek, terfi almak gibi sebeplerle yapıldığı düşünülse de yüksek lisansa başvuruların büyük bir çoğunluğu, iş olmadığından birkaç yıl daha yatmaya bahane bulmak amaçlıdır.
yine büyük bir çoğunluk, iş bulamadığından(bakın sebep aynı) okulun akademik kadrosuna bir şekilde kapağı atmak niyetiyle başvurur yüksek lisansa.
lisans eğitimleri maalesef ülkemizde insana iş bulma konusunda bazı durumlar(top 5 üniversite...gibi.) ve bazı bölümler(öğretmenlik, tıp, hukuk... gibi mesleki eğitim veren bölümler) haricinde kişiye bir şey vermemektedir.
mesela ülkemizde her yıl binlerce iktisadi ve idari bilimler fakültesi öğrencisi mezun olmaktadır. ancak bunlardan sadece şanslı birkaç yüz tanesi tatmin edici işler bulabilmektedir. (aynı şey mühendislikler vb. bölümler için de geçerlidir.) bu durum da gençlerimizi başka arayışlara itmektedir.
peki bu hep böyle miydi? elbette değildi.
şimdi saatlerimizi bir 20 - 25 yıl kadar geriye alalım. lisans mezunu insan sayısının azlığından, (üniversite sayısı az, nüfus düşük vs.) üniversite bitirmek önemli bir basamak olarak adlandırılırdı ve üniversite mezunları bugünden çok daha kolay bir şekilde iş bulabilirdi. ancak zamanla gerek nüfus artışı, gerek krizler ve gerekse de herkesin üniversite okuması lazımmış gibi bir durumun ortaya çıkması neticesinde üniversiteli işsizlerin sayıları giderek arttı. bu durum türkiye'de yüksek lisansın bundan 20 yıl ve daha öncesinde lisans mezunu olmanın tahtını ele geçirmesine neden oldu.
sonra zamanla yüksek lisans yapan kişi sayısında da ciddi artışlar gerçekleşti. ve şimdi ister inanın ister inanmayın birkaç üniversitenin dışında türkiye'de yüksek lisans yapmanın herhangi bir özel şirkette kişiye avantaj/avantajlar sağladığını söylemek güç.
bu durumda da devreye yurt dışında yüksek lisans yapma kriteri girdi. şu günlerde yurt dışı masterın borusu ötüyor. ama hızla kötüye giden eğitim şartları ve artan üniversiteli sayısıyla (azalan iş imkanı göz önüne alındığında pasta cidden iyice küçülüyor.) önümüzdeki yıllarda yurt dışı masterının da ahım şahım bir artısının kalmayacağı yönünde bir inancım var.
ayrıca tüm bu entry ile ilgili
(bkz: gerçekler acıdır)
Yıllar sonra gelen edit: bu giriyi askere gitmeden 1 ay önce yazmışım. Askerden dönüşte direkt bir avrupa ülkesine mba programına gittim. Götüm yemedi dersleri geçemiyordum ama şansım yaver gitti, semestr tatilinde türkiye'deyken iş buldum. işimde 3. Yılıma girdim. Gayet memnunum. Hala master derecem yok. Sikimde de değil.
Not: entride bahsedilen iibf mezunuyum.
Not2: edit tarihi çıkmayabilir. Mobilden giriyorum.
23.07.2013
okuma azmimi kaybetmemek için giriştiğim ekstra öğrenme çabası programıdır.
giriştiğim yüksek lisans programları için her türlü yazılı puanı almama rağmen bilim sınavı adı altında dönen filmler nedeniyle kabul edilmediğim yüksek öğrenim proğramıdır.
bilim sınavında önce hangi üniversiteden mezun olduğum o okulda neden başvuru yapmadığım, ne işle meşgul olduğum, tayin istemek için mi sınava girdiğim, yüksek lisans yapmaktaki amacım gibi bir takım sorularla yaklaşık 7-8 dakika gibi karşı karşıya kaldığım tüm sorulara "doğru" cevap vermeme rağmen beğenilmediğim program.
yanlı yönetimlerin yanlı sınavı olarak gördüğüm program.
sürekli olarak aşağılanan ama yine de herkesin bir kere düşündüğü ; kedi uzanamadığı ciğere mındar dermiş durumunun da söz konusu olduğu bir eğitim..Yüksek lisans yapılması için kimse kimseyi zorlamaz. Ales, üds, yazılı sınav, mülakat, başvuru ücreti, evrak işleri, stres.. bir ton koşuşturmaca.. isteyen sonuçlarına katlanır.. Yüksek lisans meşakatli, yorucu, zor ama verdiği haz paha biçilmez..
devlet üniversitelerindeki kontenjanların sınırlı olması sebebiyetiyle pek çok lisans mezunun alamayacağı eğitim. ayrıca neredeyse tüm okullar kendi mezunlarından öğrenci seçiyor bu durumda lisans eğitimini vakıf üniversitelerinde tamamlayanlar da yüksek lisans için: (bkz: pamuk eller cebe).
insanın kendini geliştirmesi açısından ve eğitim göreceğiniz yüksek lisans programının yanında üniversitenin farklı kültürel etkinliklerine de ( dans, spor ..) katılmanızada yardımcı olan eğitim basamağı. fakat öğretmenseniz ve ek olarak yüksek lisans yapıyorsanız ( özellikle ilk sene devam mecburiyetinden dolayı, tez aşaması biraz daha kolay ) işiniz cidden çok zor.
fen edebiyat fakültelerinin çalışma alanı olmadığından, eğitimin pratik alanda aktif olabilmesi için, tercih edilir fefçiler tarafından. sosyoloji ve antropoloji mezunları için (antropoloji için alan biraz daha geniştir) insan kaynakları, yönetim organizasyon gibi işletmenin daha spesifik dallarında yapılması farzdır. ales sınavından en düşük 55 almalısınız ve genelde master için bütün okullar dil sınavı ister (kpds-üds- yerse toefl). ilkbahar ve sonbahar dönemlerinde başvurabilirsiniz ancak ilkbahar dönemi başvuruları her okulda olmaz ve bütün bölümler için başvuru açılmayabilir. master'dan sonra, akademik kariyerinize doktora programıyla devam edebilirsiniz ancak araştırma görevlisi olabilmeniz için "kadro" açılmalıdır. her doktoraya devam eden veya her yüksek lisans öğrencisi "paralı akademisyen" değildir,bu noktayı özellikle belirtiyorum. 60 ales notuyle master programına kabul edilebilirken, kadro için 70 ve üzeri not almış olmanız gerekli.
kişisel olaraksa, ağustosta başvuracağım program. bilmem söylememe gerek var mı, eğer kabul edilmezsem b planım yok, elimde 80 lerde 90 larda uçan ales notları da yok daha da önemlisi, liseden beri zekasından şüphe duyduğum insanlara ne kadar zeki olduğumu kanıtlamaktan gına gelmiş vaziyette. cinnet geçirtir insana.
