otobüs mola yerinde durmuştur, inersiniz uykunuza kıyıp. buz gibi ayaz vardır, bir tost alıp onun sıcaklığıyla ısınmaya çalışırsınız, yanına da bir çay ki asıl ısıtacak odur. tostunuzu yer sıcacık çayınızı yudumlarken, birden memleketinizi düşünürsünüz, anneniz orada kalmıştır, gene bıraktınız onu orada, derkeeeeeeeeeen o ses duyulur: ' ankara yolcusu kalmasııığğğğnnn!!!'
