çoğumuzun dedesinin, babasının annesinin katıldığı kafiledir. tabii o zamanlar süleyman demirel başbakan. bir anda radyolarda kendi sesiyle bir anons geçti. "eyy türk gençleri gerçek müziği dimlemeye hep beraber woodstock a gidiyoruz. gelmek isteyenler mahalle muhtarlıklarına ismini yazdırsın." tarzındaydı.
festival 15 18 ağustos tarihleri arasında olmasına rağmen türkiyenin neredeyse tüm mahallelerinden 15 temmuz akşamı otobüsler kaldırıldı. sanırım o zamanların ulaşım şartları...
500.000 kişinin katıldığı festivalde 50.000 i geçkin türk vardı düşünebiliyor musunuz. hepinizin hatırında kalan "lsd 1 usd" tabelasının arkasında oturan benim dedem işte yanındaki de teyzem olur. gerçi geri eve gelmedi ikisi de, neyse karıştırmayayım bu konuları başka zaman konuşuruz...
mahallemizin yakışıklısı halit abi the doors'u dinlemek için gitmişti o kadar yolu, onlar sahneye çıkmayınca da bu kadar yolu tekrar otobüsle çekemem, zaten okyanustan geçerken otobüsü sırtımızda biz yüzdürdük hep cildim yara oldu deyip intihar etmişti.
daha anlatılan bir çok hikaye var daha sonda devam edeceğim.
büyük amcamın katılıp kendisinden bir daha haber alamadığımız etkinliktir. rahmetli yengem sürekli ardından o orospu hipi karılara gitti beni 3 piçiyle tek başıma bıraktı diye söver sayardı. yaşıyorsa ruhu şad otağı uçmağ olsun.
