kimilerine göre gelmiş geçmiş en iyi şarkı. bana göre olağanüstü bir şarkı. sana göre belkide çok güzel olmayan bir şarkı. aman banane, çok skimde sanki.
capo takıldığında beginner gitaristlerin bile üstesinden gelebileceği klasik bir riffi olan oasis parçası. peki bu basitlik onu kötüleştirir mi? asla, aksine, onu bir efsane kılar.
wonderwall aynı zamanda 1968 yapımı bir filmdir. Geçmesi zor, geçit vermeyen, ancak ardında harikalar (yada kurtuluş) barındıran set, sınır, duvar, engel anlamına gelir. böyle bir kelime yoktur aslında. deyim gibi birşeydir.
bassı kolaydır. çalınca zevk alırsınız. mutlu olursunuz. today is gonna be the day
that they're gonna throw it back to you kısmında diliniz dönmez ancak i dont believe that anybody feels the way i do kısmında şarkıya yetişebilirsiniz. söylerken liamın duruşunu taklit etmeye çalışırsınız olmaz, keyfiniz kaçar. her şey sahibine yakışır diye boşuna dememişler elbet.
kopkoyu arabesk dinlenen askerlik ortamında son günlerimde televizyonda klibine denk gelmiştim, askerliğimin en güzel 4 dakikasıydı zaten başka güzel dakikası da yoktu...
sipesifik olarak bu iki salak biraderleri analiz ettiğim kadarıyla, özellikle verdikleri röportajlar sırasında iyice ayyuka çıkan öküzlük derecesindeki rahatlıklarında mı, o öküzlüğün içinden zaman zaman tek bir şarkıda ya da tek bir şarkının ...tek bir cümlesinde ortaya çıkan beklenmedik zeka ve duyarlılıklarından mı, samimiyetlerinden mi, bir çok kere kanıtladıkları olağanüstü müzikal yeteneklerini zerrece tınlamayıp sırası gelince hiç utanıp sıkılmadan çatır çatır kötü albümler ve şarkılar yapabilecek kadar cüretkar olmalarından mı bilemiyorum ama bildiğim şu ki ''oasis'' şu dünyada kendime en yakın hissettiğim topluluklardan biri. hayır en yakın hissettiğim müzik grubu falan değil genel olarak öyle eş dost aile şu bu arasında da değil gerçekten kendime yakın hissetiğim 3-5 varlıktan biri oasis. ete kemiğe bürünüp yunus diye görünse saatlerce en alakasız şeylerden konuşup anıra anıra gülebileceğimizden, kafamın en düşünür olduğu zamanlarda onu aramak isteyeceğimden ve telefonda 3 dakka konuştuktan sonra "aslında hiç bi şeyin o kadar da önemli olmadığını" kendim bile farketmeden tekrar idrak edeceğimden nerdeyse eminim. bu kadar piç edilmemiş bir laf olmasa -ki "iyi ki varsınız" da derdim, demiyorum onu, siz anlayın artık...
lakin o kadar lafolojiye rağmen iki salak birader wonderwall ile denyoluklarını anca kapatabilmişlerdir destekçisiyiz.
dipnot;şarkıdaki ana temayı şöyle özetleyebilirsek:'' seni seviyorsam bundan sanane'' ayarında asi bir şarkıdır.
oasis tarafından seslendirilen asla eskimeyecek şarkılardandır. dinlenildiğinde bünyede bir huzur, eski arkadaşlarla geçen güzel günleri anımsama gibi etkiler bırakan yeni nesillere de kesinlikle aktarılması gereken muazzam parçadır.
uzun zaman dinlemeyince ve birden aklınıza gelip dinlediğinizde, üzerinizde aylardır göremediğiniz sevgilinizi görmüş etkisi yaratır. öyle de güzel bir şarkıdır işte.
Blur'un "Country House" single'yla girdiği ingiltere Top 40 1. numara yarışından boynu bükük ayrılmış şarkı.
90'ların ortasında BritPop'un en büyükleri olma savaşı veren bu iki çiçeği burnunda gruptan Blur'un şarkısı üç hafta bir numarada kalmış, Oasis ikincilikle yetinmiş, kısa vadede Blur ipi göğüslemişse de Oasis (What's the Story) Morning Glory adlı albümüyle Blur'e nal toplatmayı başarmıştır. Gariptir ki Country House çok iyi bir şarkı olmasına rağmen Blur hayranları tarafından bile hatırlanmazken Oasis'ten nefret edenler (misal ben) dahi 90'ların ikon parçası olmuş Wonderwall'ı hala severek dinlemektedir. Oasis'in çok kısa süren "iyi müzik yapma dönemi"nin en güzide eserlerindendir.
