Bana hep çocukluğumu hatırlatan gruptur. Ayrıca çoğu şarkılarının müziğinde gereksiz bir umutla dolarım.
Gözümün önüne hep doğan bir güneşle sırtımda çanta yollara koyulduğum gelir.
(bkz: The swan song)
şu ana kadar kötü şarkısına rastlamadığım, duyduğum en güzel ses rengine sahip solisti barındıran (bkz: sharon den adel) senfonik rock grubu.
7 yıldır dinlerim ve hala en sevdiğim 1-2 gruptan biri bu.
temmuzda gold festte olacaklar. heyecanla bekliyoruz.
an itibari ile son albümleri olan the unforgiving pop'a en fazla yaklaştıkları albümdür. lakin adamlar bunu da kıvırıyorlar usta. olmuş bu albüm. tamam belki kadim within temptaion değil ancak kaliteli bir albüm olmuş.
albümün son parçası olan stairway to the skies de muhakkak ki klasikleri arasında anılacaktır ileride.
ha çok yazılmıştır eminim ama sharon den adel de benim ömrü hayatımda duyduğum en güzel kadın vokalidir.
tuborg goldfestte in flamesin üst grubu olan grup. orada in flamesin alt grubu olarak çıkmalarını isterdim. oradakilerin de benimle aynı fikirde olduğu muhtemel.
albümleri:
-enter(1997)
-the dance(1998)
-mother earth(2001)
-the silent force(2004)
-the heart of everything(2007)
-destroyed(2008)
-the unforgiving(2011) olan gruptur.
destroyed albümüne kadar pagan rock yapmışlardır fakat unforgiving pop rock tarzındadır. yeni şarkıların hiç birinin tadı yoktur. aynı grubun bu kadar garip bir albüm çıkarmış olması çokta şaşırtıcıdır.
Sharon Den Adel'in berrak sesiyle, Robert Westerholt'un gitarıyla, müthiş sahne performansı ve koreoğrafileriyle harikalar yaratan gruptur. Sharonun o eşsiz sesi şarkıyı dinlerken huzur verir ve o sert müzik aletlerini bile yumuşatır. Gotik Metal ve Senfonik Metal ile başlayıp Senfonik Rock ile devam etmişlerdir. Ama bu hayranları için o kadar önemli değildir. Memories, Restless, Jillian, Mother Earth gibi efsane şarkıları vardır. All I Need derken hüzünlenebilir, Angels derken coşabilir, Forgiven dinlerken hayallere dalabilirsiniz. En beğendiğim şarkıları için (bkz: the swan song)
sharon den adel in vokalistliğini yaptığı çok güzel parçaları olan
konserlerine gidilesi senfonik rock/metal grubu. gecen sene gelmislerdi yanlis hatirlamiyor isem cok koymustu gidememek ruyalarima bile girdi o derece...
ortaokul yılları. internet yok. cd dolduran abiler var. gidiyorsun sana abik gubik pop, rap(dj akman - mc serkan vs) müzikler yüklüyorlar. müzik kültürümüz kral tv'den ibaret. çocuğuzda zaten.
liseye başlıyorum ve lise 2'de en sonunda internet(adsl) bağlatıyoruz eve. günlerden bir gün apocalyptica - i don't care bir şekilde karşıma çıkıyor. günlerce psikopatça dinliyorum aynı şarkıyı. müzik sert sözler umursamaz fakat o çellonun girdiği bölümler beni benden geçiriyor.
google aramalarımda last.fm'de apocalyptica'nın benzeri within temptation'ı görüyorum. ilk olarak angel şarkısını dinliyorum. kendimden geçiyorum. müzik sert, sharon'ın sesi kadife, bir anda giren keman, org derken "senfonik metal allahu akbar wuhuu" diye çığlık atıyorum ve artık gerçekten müzik(başta wt olmakla beraber) dinlemeye başlıyorum.
