"How I wish, how I wish you were here
We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl
Year after year
Running over the same old ground
What have we found?
The same old fears
Wish you were here"
dinlediğim ilk yabancı şarkı olduğu için ben de yeri ayrı olan avril lavigne şarkısı. zamanında (2010 başları olması lazım) dayımın verdiği bilgisayarda gezerken winamp'ı açmam, play tuşuna basmam ve klibinin karşıma çıkmasıyla dumur olmamın bir olduğu güzel bir eser.
Avenged Sevenfold coverı Pink Floyd versiyonundan bin kat iyidir. Albüm de bence baya tırt, progresif rock kadar overrated tür, Pink Floyd kadar overrated grup görmedim.
how i wish diye girdiğinde yüreğimde hissediyorum nasıl istediğini.
nothing else matters metallicacılarına her zaman sinir olurdum ama galiba ben de ben wish you were here pink floydcusuymuşum.
"How I wish, how I wish you were here
We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl
Year after year
Running over the same old ground
And how we found
The same old fears
Wish you were here"
Bir anda yine dilime takıldı. Ailemi ne zaman özlesem bu şarkıyı söylüyorum.
15 eylül 1975 yılında raflarda yerini alan w.y.w.h albümüne "shine on you crazy diamond" partlar halinde albüme damga vurmaktadır.
ocak 1975 de abbey road stüdyolarında çalışmaya başlayan pink floyd albümü 7 ayda kaydedecektir.
Daha önce umma gumma albümünde "engineer" olarak çalıştıkları brian humphries ile bu albümde de yolları kesişir.
Albümün en önemli özelliklerinden biri de kapağıdır. Kapak Storm Thorgerson tarafından tasarlanmıştır ve kapaktaki fotoğraf Aubrey Powell tarafından California’da Warner Bros Stüdyoları‘nda çekilmiştir. (Pink Floyd’un neredeyse tüm albüm kapaklarını Storm Thorgerson tasarlamıştır.) Kapakta el sıkışan iki kişi yer almaktadır. Bunlardan birisi alevler içerisindedir.
ayrıca albümdeki "have a cigar" şarkısı grubu abbey road ta ziyarete gelen "syd barret" a roger waters tarafından ithaf edilmiştir. mastering odasında yaktığı sigarayı bir fırt çektikten sonra kültablasında kendi kendine yanarak sadece kül olarak kalması waters ı etkilemiş olacak ki tek cümle etmeden syd ortadan kaybolur.
Syd harikası. Dostlarım hayatınızı cehennem eden koç ailesi üyelerine misafir falan olursa evleri varmış gibi davranın ve giriş cümlesini aklınıza yazın. "Soo, so you think you can tell, heaven from hell" 5 saniyelik sabırla bile evin yolunu tutarsınız.
Roger waters avusturalya konseri öncesi röportajında şöyle demiş "bu şarkı syd barrett için yazılmış bir şarkı değil... olabilir de... şarkının gruptaki herkesi kapsayan 'ben ve onlar' felsefesi var".
Avril lavignenin olanıyla karıştırılmaması gereken şahane ve ölümsüz pink floyd eseridir yaklaşık 43 yıl önce bestelenmiş güftelenmiş nakış nakış işlenmiş ve sanat tarihinde yerini almıştır.
So, so you think you can tell Heaven from Hell, blue skies from pain?
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
diyerek başlar şarkımız sonra devam eder tabi ki ama bu 3 satırlık giriş ile denizin üstünde yürümeye çoktan başlamış olursun.
Terk edildiğim için üç aydır bana aşırı anlamlı gelen pink floyd şaheseri ne eskiyor ne bayıyor ne de sıkıyor başa sarıyorsun hala aynı etkiyi veriyor.
