efsane beatles'ın mutevazı elemanı george harrison'a ait yapıtı. beatles'ın hem zirvesi olan hem de yavaş yavaş çözülmeye başladığı white albümde bulunur. ilginçtir bir yandan çözülüp, bir yandan külliyatın en sağlamlarını sıralamak. ahh white albüm ahhh dedirtir klasikler peşisıra. bunların en gün görmüşü while my guitar gently weeps'tir. solosuyla akılda yer tutar. hazır ol da dinlenilir, saygıda kusur edilmez.
sonuç beatles realitesidir. bir diğer sonuç mutluluk ve rock'n rolldur.
akustik versiyonunun orjinali aslında anthologhy*' de bulunur. love albümünde şarkıya bir de yaylılar eklenmiştir. Bana kalırsa yaylılar olmayan orjinal versiyonu çok daha iyidir.
love albümünde ki akustik versiyonuyla huzur diyarına götüren ve böylece her daim, her şekliyle mükemmelliğinden hiç bir şey kaybettirmeyiceğini gösteren george harrison' ın kendisi gibi duygu dolu bestesi.
