bugün

girişi en güzel metallica parçası. çalması ayrı bir zevklidir.
Fender stratocaster, Marshall ve Boss Gt-8 ile Metallica tonu, ya deneye yanıla bulunur ya da Usb-Midi kablosu ile hazır bulunan bir patch cihaza aktarılır. Ses açılır, sadece üst tele vurayımda şu tona bir bakayım der gitarist. Nedense parmaklar bir anda devam eder usul usul. Dayanamazsın distortion'a * geçersin. Tam koparken baba gelir kapıyı tıklatır.
B: "Oğlum yavaş saat 11 oldu.
D: :((
işte böyle bir parçadır wherever i may roam. Çoğu zaman olsada dinlesem demezsin, ama çaldımı ya da çaldınmı durduramazsın.
introsu, holiganizm temalı haber videolarının vazgeçilmez fon müziği olan şarkı. yalnız şöyle bir durum var ki; bu introyu dinledikten sonra gaza gelip elinde döner bıçakla millete dalma isteği uyanmıyor değil. bir nevi yangına körükle gitmek gibi bir durum.
4:13 ten solosunun süper olduğu şarkı.
tarzları değil biliyorum ama in flames bu parçaya cover yapsın istiyorum.
james in insan olmadığının canlı kanıtı. olm naptın lan.
introsunu ilk dinleyişte çıkardığım tek metallica şarkısı.
(bkz: gitar çalanlar için çıkarmak fiili)
James hetfield'ın şarkıya girişinin ayrı bir güzel olduğu parçadır. her satırda ayrı bir vurgu.
sevdiğimiz bir metallica şaheseri...
(bkz: and the road becomes my bride)
james in sesinin çatallaştığı , bazen detone olduğu son zamanlarda bile her ne zaman çalınsa hala zıp zıp zıpladığımız coştuğumuz goptuğumuz şarkıdır.

artık nasıl bir şarkıdır, james nasıl bir hayvandır falan, bunlara girmeyelim.
sır kapısının jenerik müziği.
callejon coverının enfes olduğu şarkı.
senfonik versiyonu da ayrı bi şahane olan şarkı.
belki de en sevdiğim şarkıdır bas gitarda çalması çok eğlencelidir herkes çalmayı öğrenmelidir.
metallica özellikle dinlediğim bir grup değildir. hatta bir çok parçası çok sıkıcı gelmiştir bana. ama geçenlerde bu şarkıyı bir yerde duydum ve başlamasıyla şarkıya aşık olmam bir oldu. (bkz: yiğidi öldür hakkını yeme) dinlerken şarkıya ritim tutmadığım her saniye kendimi suç işlemiş gibi hissediyorum.
metallica'nın güzel bir parçasıdır ama en güzeli demek biraz iddialı olur. çünkü daha one var, unforgiven üçlemesi var, sad but true.... ohoooo. son albümlerinde sıçtılar ama ona bişey diyemem.
guitar hero metallica'da elektroda çalınması en zevkli şarkı.
harika bir introya sahip metallica şarkısı. her ne kadar metallica dinleyen biri olmasamda bu şarkı kendini dinletmeyi biliyor.
Metallicanin bircok guzel sarkilarindan biridir. Apocalyptica tarafindan coveri de yapilmistir ki orjinali kadar guzeldir. Bence ikisinin versiyonu ayri ayri dinlenmelidir.
calinmasi basittir gitarla. vokal tarzi cok hosuma gitmektedir. bir black album sarkisi olmasina ragmen black album gibi bir pacavradan ayri tutulmalidir tabiki the unforgiven ile birlikte.
davulları inanılmaz zevkli parça.

not: davulcu değilim len guitar hero'da güzel yani. ehe.
s&m versiyonunda james öyle şahane söyler ki tüylerini diken diken eder insanın. Ayrıca normal fade out bitişine nazaran guitar hero versiyonunun bitişi daha güzeldir.
Metallica grubunun harika şarkılarından biridir. eğer sesiniz iyiyse gidin bir stüdyoya bateri ve gitar çalmaktan anlayan arkadaşlarınızı da alın tabi ve ses telleriniz isyan edene kadar bu şarkıyı söyleyin özellikle " Roamer, wanderer
Nomad, vagabond Call me what you will " kısmında deli gibi bağırın. he eğer sesiniz kötüyse Guitar Hero'ya gidin James Hetfield gibi geçin vokale olmadı Lars Ulrich gibi bateriye yürüyün. Çıktığınızda kuşlar kadar özgür olacaksınız.
Harika şarkıdır.