david gilmour'un on an island albümünün en dinlenesi, müzikalitenin muhteşem ruhaniyetini damarlardan, hücre çeperlerine kadar titreşimiyle ileten şarkısıdır. yine pink floyd'un muhteşem müzikal tınıları nasıl edindiğini hatırlatırcasına, roger waters gibi pink floyd isminin arkasına sığınma ihtiyacı duymadan, onbinlerce insanın konser meydanlarında nasıl toplanabildiğini kanıtlar nitelikteki üçüncü solo albümünün mihenk taşıdır.
where we start is where we end
we step out sweetly, nothing planned
along by the river we feed bread to the swans
and then over the footbridge to the woods beyond
we walk ourselves weary, you and i
there's just this moment
i light a campfire away from the path
we lie in the bluebells, a woodpecker laughs
time passes slowly our hearts entwined
all of the dark times left behind
the day is done
the sun sinks low
we fold up the blanket, it's time to go
we walk ourselves weary, arm in arm
back through the twilight
home again
we waltz in the moonlight and the embers glow
so much behind us
still far to go
