yapı itibariyle soldier of fortune'a da benzer. tekrar demek değildir, grubun aynı tarzda slow şarkı bestelediğinin, belli bir kültürde ilerlediğinin göstergesidir. tutarlıdır yani.
deep purple'ın hiç bir stüdyo albümünde çalınmayan, sadece 1997 yılında ki "live at olympia" konser albümünün 2. cd nde bulunan, aynı zamanda axel rudi pell'in de nasty reputation albümünde coverladığı aşmış ballad.
if you're leaving close the door.
i'm not expecting people anymore.
hear me grieving, i'm lying on the floor.
whether i'm drunk or dead i really ain't too sure.
bu sözlerde de belirtildiği gibi adamı yerlerde süründürüp ağlatmaya başlayan, dinlerken yalnız kalmak istiyorum, rahat bırakın beni dedirten, deep purple şarkısıdır...
i'm a blind man, i'm a blind man and my world is pale.
when a blind man cries, lord, you know there ain't no sadder tale.
aşkın gözü kördür derler ki doğrudur...bu şarkıyı dinlerken körkütük aşık olup da terkedilmek akla gelir...
deep purple'ın kesinlikle en iyi çalışması. başından sonuna kadar hüzün akıtır içinize o kör adam gözyaşlarıyla. ian gillan'a sarılasım gelir her dinleyişimde bu nasıl bir sestir nasıl bir duygu yüklemedir satırlara hatta satır aralarına.
eğer bırakıp gidiyorsan kapıyı kapat lütfen, daha fazla kimseyi istemiyorum... istemiyorum...
ayrıldıktan sonra dinlemek istemediğim tek şarkı belki de...
'solistin sesi bir şarkıya bu kadar mı iyi gider, bir insan şarkıyı bu kadar mı içten söyler, ve bu kadar mı güzel bi şarkı olur' dedirten deep purple eseri..
