Star trek serisindeki uzay araclarında kullanılan, uzun mesafeleri kat etmek ve ışık hızından hızlı gitmek için geliştirilmiş motor sistemi. Teknik olarak adından da anlaşılacağı üzere geminin önündeki ve arkasındaki uzayı bükerek çalışan sistem. Şimdilerde ise nasa'nın yapmayı kafaya koyduğu ama muhtemelen bizim neslin göremeyeceği sistem.
Warp motoru, ışık hızından daha hızlı gitmeyi amaçlayan, ancak madde açısından bakıldığında fizik kurallarına aykırı bir durum söz konusu olmaksızın ışıktan daha hızlı gitmeyi hedeflemekte olan bir nasa projesidir.
Kısaca açıklayacak olursak ; uzay boşluğunu bükme işleminden sonra, çok uzak bir noktaya sıçrama işlemi ile konum değiştirmeyi hedefleyen bir projedir. Einstien'ın özel görelilik kuramına göre bir maddenin ışık hızına ulaşması neredeyse imkansızdır. Ancak warp motoru, uzayı 3 boyutlu olarak değil de düzlemsel olarak büktüğü için aslında ışık hızına ulaşmamış, ancak çok fazla yol kat etmiş oluyoruz.
Sıçrama işlemini Hayal etmekte zorlanıyor iseniz, bir kağıdı ikiye katladıktan sonra, bir taraftaki nesnelerin diğer tarafa geçtiğini hayal edelim. Kağıdı bıraktığımız anda, kağıt eski haline dönmüş olacaktır. Ancak üzerinde bulunan nesneler sıçrama işlemi gerçekleştirerek kağıdın en uzak noktasında konumlanarak son bulacaktır.
Projenin hayata geçmesi halinde, insan oğlu, kendisine oranla muazzam büyüklükte olan evrende dilediği yere gidebilecek seviyeye gelmiş olacaktır. Tıpkı kozasından yeni çıkmış bir kelebek gibi, evrenin derinliklerinde çok daha büyük araştırmalara imza atacaktır.
warp motoru basitce teoride isiktan hizli seyahati saglayan hayali bir motordur. isiktan hizli seyahat ise uzayda herhangi bir yonde ilerlemek seklinde olmuyor. olamaz da zaten. çunku einstein'ın ozel goreliligi buna izin vermiyor. ancak hala ısıktan hızlı gidebilmenin teorik bir yolu var. o da uzayın kendisinin ısıktan hızlı hareket etmesi fikrine dayaniyor. uzayın icindekilerin isik hizini gecmesi mumkun degilken uzayın kendisinin isiktan hizli hareket etmesi mumkun. ozel gorelilik uzayin kendisini degil icindekileri kapsayan bir kanun. yani biz oldugumuz yerde dururuz ve etrafimizdaki uzay-zaman bukulup tipki deniz dalgalari halini alarak bizi istedigimiz noktaya goturebilir. bu durumda biz hareketsiz bir nesneyiz dolayısıyla isik hizini gecmemis oluruz. bu cok akillica bir fikir ve matematiksel olarak mumkun. ancak uzayi istediginiz sekilde bukebilmeniz icin graviteyi kontrol edebilmeniz gerek. bu henuz yapilamiyor cunku graviteyi kontrol edebilecek duzeyde bilgi sahibi degiliz. su an biz graviteye degil gravite bize hakim bir kuvvet. ilerde bir gun bunu yapabilirsek bir warp motoru insa edip uzak yildizlara gidebiliriz. muhendislik seviyemiz henuz boyle bir motoru insa edebilecek duzeyde degil ama gelecekte neden olmasin? ancak insa etsek bile motorun isleyisine dair cozulmesi gereken bir suru sorun da var. teori bize sadece uzay-zamanin bukulebilmesinden yola cikarak boyle bir olasilik sunuyor. makinenin nasil olacagi konusunda bir bilgi vermiyor. yakit olarak ilkel roket yakiti kullanilmayacagi icin bazi problemler ortaya cikiyor. egzotik maddenin yakit olarak kullanilabilecegi dusunulse de bu maddenin aslen ne olmasi gerektigine dair bir fikir yok. ayrica uzay-zamani kontrollu sekilde bukme konusunda graviton parcacigini bulmadan ve onu nasil istedigimiz sekilde kullanabilecegimizi anlamadan bir sey yapamayiz. muhtmelen graviton bize gelecekte kutlecekimi kontrol edebilme sansi saglayacak. boylece uzayi istedigimiz sekilde bukerek yol alabilecegiz.
