Çocukluğundan beridir kulağını müzik setlerinden ayırmamış olan beni yine o zamanlarda kuzenime inanılmaz özenmemi sağlayan müzik çalardır.
En sevdiğim şarkının radyoda çıkmasını beklerken tırnaklarını yiyen o ufak kızın bir üst katında kulaklığını takıp balkonda gökyüzünü izleyerek sürekli sevdiği şarkıyı dinleme şansına sahip kuzeni arasındaki konfor ve heyecan farkı vardı.
Walkman denilince aklıma hep dire straits - walk of life parçası gelir, nedenini bilmiyorum. Hayal meyal hatırlıyorum abimde iki walkman vardı biri mavi ve dışı plastik, diğeri daha şekil dışı metalik gri.
Müzik marketler, içinde yüzlerce çeşit kaset.
Ve hepsinden de güzeli devekuşu kabare'nin aşk olsun kasedi. Çocukluğum bunu dinleyerek geçti.
benim sony marka sadece kaset çalar walkman'im vardı. hatta kaset kapağında kocaman bas tuşu vardı. abim sonradan kendine radyo çalarlı aiwa marka walkman almıştı. radyo özelliğine gözüm düşerdi. kesin onun için ufak çağlı didişmeler yaşamışızdır.
Eskiden vardı bende de 1 tane. Kasetler vardı o donemler haliyle. Pille çalışırdı bu aletler ama duracell filan hikaye tabii. Dandik pillerden alır takarsın kasedi açar muzik dinlersin aleti de beline takıp. Fakat ayni müziği tekrar dinlemek zordur, zira şarkıyı geri sarman gerekir. Onu yapınca da pil biterdi. 2 sarki dinlemek için onlarca yuzlerce pili heba ettigimi bilirim. Zor dönemlerdi Allah affetsin.
