elde yenmesi makbuldur. tabağa koyup veren yerler var(mado) yakışmıyor. şöyle dudaklarının kenarında çikolata izleri kalacak ısırınca, bulaştıracaksın her tarafına keyfi orada zaten.
tatlı konusunda en üst noktadır, yiyen müptelası olur, tam bir lezzet taşkınlığıdır...
izmir' de bostanlı da ve alsancak ta, istanbul' da ise ortakoy de çok iyi yapan yerler vardır.
eskişehir'de bir yer vardır çarşıda ismini şu an hatırlamıyorum oranın waffle'ı gibi waffle başka yerde yoktur sanırsam. o kiviler, muzlar, çilekler, kestane şekerleri, nar böyle ekşi ekşi, bitter ve beyaz'ın buluşması... ismini duyduğunuzda ağzınızı sulandıran ve hemen canınızın çektiği tatlıdır waffle.
yıllardır bunu yapıp satan arkadaşıma şaka yollu; "ekmek arası sarelle yapıyorsun bir de deli gibi para kazanıyorsun" deyip kızdırmama vesile olan tatlı. *
kendini kaybetme noktasını yakalayabildiğin ender tadlardan biri..
bir de dans etmek var ki onun da konumuzla pek bir alakası yok, tek ortak noktaları kendinden geçmek duygusunu yaşatabilme becerileri olsa gerek.
