amerikalı'ların 1950'lerin vestern filmlerinde kullanmaya başladığı, basit ve senaryo yoksunu türk dizilerinde hala ısrarla kullanılan bir film klişesi.
esas oğlan omzundan yaralanır, yanındaki sevdiceğinden (sevdicekle henüz sevişmemiş olması şart) bıçağın ucunu ateşte yakmasını ister, içkiden bir yudum çekilir kalanı yaraya dökülür, ağıza mendil gibi bir şey alınıp ısırılır, mikrobu kırılmış bıçak vasıtasıyla mermi çıkartılır ve hemen akabinde güçlü kuvvetli abimiz bayılır. ayılır ayılmaz sevdicekle sevişilir ve düşmanlar alt edilir.
şu saydıklarımı ezbere gözünde canlandırmayan yoktur sanırım. iyi de neden hala bu basit ezberlenmiş sahneler filmlerde dizilerde kullanılır? yeni birşeyler üretemiyorsanız vazgeçin aga.
sevişmemiş olduğu sevdiğiceği "bıçağın ucunu ateşe koy" sözcüğünü duyunca " ühüürrüüü yapamam, hayır, olmaz, yapamam, imkansız, isteme benden soğurum senden" diye zırıltıyı koparıpta, esas oğlanın " hadi diyorum, ne duruyorsun, ölmemi mi istiyorsun" çemkirmesini yiyince, bıçağın azıcık ucundan korka korka tutan sevişilmemiş kız bıçağı ateşe atar. bıçak hazır olunca "naddiii başlayalım" sözünden sonra başlanılır ve kızımız salya sümük ağlayarak başını başka yöne çevirir... cısssss
sadece konyak. eve doğru okudunuz. millet boşuna okuyor 10 sene. konyağı çıkar iç cebinden. yaraya dök. sonra gömleğinin bir parçasını yırt. yaranın yukarısına bağla sıkıca düğüm at. sık dişlerini. dal bıçakla. bir de dikersen tadından yenmez. ama 1000 mg antibiyotik iç de enfeksiyon kapma.
gördüğünüz gibi ilaç kısmına kadar evdeki imkanlar. daha sonra bir zahmet eczaneye gitmek lazım.
tabi ki dağ başında yaşanır tüm bunlar. ormanın içinde eski bir kulübe, muhtemelen terk edilmiş bir avcı kulübesi. ortada ahşap eski bir masa, rafda kap kacak. camları kırık iki küçük pencere.
şişşş sessiz ol..galiba yerimizi buldular. silah kullanmayı biliyormusun? al şu silahı kendini koruman grekebilir. şu paspası kaldır bakiim muhtemelen bir alt geçit var orda. sen ordan kaç kurtul, beni bırak. ben bırak git dedim sana anlamıyormusun?
