futbolu köy kahvesinde izlemek eğlenceli iştir.
4 yıl önce dünya kupası. güney toros dağlarında şirin bir köy ...
bir yaz akşamı elinde buz gibi bira kocaman ekran televizyon karşısında tahta sandalyelerde otururken, peşisıra bazı kaygısız kumarbaz masaların hışımla elindeki kağıtları masaya vurdukları ses eşliğinde izlenen bir atmosfer... duvarda bir atatürk resmi ve yalandan birkaç kitabın olduğu köşe... gürül gürül akan bir derenin gecenin sessizliğinde azdığı o yerde, yol kenarında bir kaç yanan lamba etrafında kocaman çınar ağaçlarının kocaman yıldızları gölgelediği iki rakip köy kahvesi. akan suyun çağladığı serinlik ve biranın da etkisiyle tişört giymeye bin pişman tatlı üşüme saatleri... ve televizyondan gelen sipikerin futbolcu özel hayatlarıyla ilgili paparazzi kokan bilgileri..
ahalinin hepsinin istisnasız bir erman toroğlu, bir hıncal uluç, bir rıdvan dilmen oluşu. eğer sen es keza futbol bilginden tereddüt edip kontrpiyede kalırsan ve yorumda bulunmazsan, bu yorumlarn hepsine katılabileceğin eblek ve pasif bir ruh haline bürünme tehlikesi...ve bunca çok konuşan tanımadığın adama karşı cesaretini toplayıp cesur ve gerçekçi gözleme dayalı yorumdan sonra, yavaş yavaş senin yorumunun çevresinde şekillenen yeni yama yorumlar. lan ne uyanık adam şu köylü milleti.
afferin lan, sana on üzerinden dokuz puanım kanka!
edit: başlık. illa yukardaki gibi başlık açmak gerek size.
(dünya kupasını köy kahvesinde izlemek)
