vüs'at orhan bener. şizofren monologlarıyla gönlüme taht kurmuş yazar. 1993 senesinde kaleme aldığı öykü kitabı "siyah beyaz" ile başladım okumaya. etkisi altında bırakmadığını söyleyemem. kesinlikle çepeçevre sarıyor sizi. öykülerinden bi'şeyler de öğreniyorsunuz hem. okumakta fayda var. özellikle de, siyah beyaz adlı kitabını okuduğum için ordan tavsiyede bulunayım: cezaevi günleri adlı öyküyü çok sevdim.
türk edebiyatında kara mizahın karşılığı olan yazar. öyküleri genelde ikircikli, kuruntulu, kararsız karakterler üzerine kurulmuştur. akraba adlı öyküsünde belirgin olarak karşımıza çıkan bu karakterler en ufak bir kararı verirken bile pişman olmaktan ölesiye korkarlarken bir yandan da bu küçük hesapçı hallerini küçümserler. yazarın kara tren, mızıkalı yürüyüşve siyah beyaz isimli kitaplarında kendinden bahsettiği bölümleri okudukça kendisinin bu karakterler ile ne denli örtüştüğü hayretler içinde görülebilir, görülmüştür, görülecektir.
türkçeyi özenle kullanan ve dili soyutlayarak kullanan bir öykücü. sade diyalogları ile derinlemesine gözlemleri kolaylıkla vermesi öyküde sehli mümteni sanatı kullanıyormuş hissi verir. böyle ifade edilirse ettim.
1922 yılında Samsun'da doğdu. ilk, orta, yüksek öğrenimini Anadolu'nun çeşitli kentlerinde tamamladı. Memurluk yaptı. Bir sendikanın danışmanlığını yürüttü. Öyküleri Dost (1952) ve Yaşamasız (1957) kitaplarında yeraldı. 1962'de ilk oyunu Ihlamur Ağacı yayınlandı. Bu oyun Türk Dil Kurumu'nun 1963 Tiyatro Armağanı'nı aldı. 1977'de 29 öyküsü yine Dost adı altında yayınlandı. Dost, 1986'da yeni öyküler eklenerek tekrar yayınlandı. ikinci oyunu ipin Ucu, 1980 Abdi ipekçi Armağanı'nı paylaştı. ilk romanı Buzul Çağının Virüsü 1984'te yayınlandı. ikinci romanı Bay Muannit Sahtegi'nin Notları'nın yayın yılı 1991. 1993'te de Siyah-Beyaz adlı kitabı yayınlandı.
okuyucuyu zorlayan bir anlatıma sahip, kimsenin aklına gelmeyecek betimlemeler üretebilen, Türk Yazınının sanatsal kaygıyla yazan en uç isimlerindendir.
bir diğer özelliği de sözlüklerde rastlayamayacağınız kendine özgü * sözcükleridir:
(bkz: ölümsü)
(bkz: acınaklı)
(bkz: akaraklı)
(bkz: durumsamak)
(bkz: doluksamak)
not:bu sözcükler Türkçe dil bilgisi kurallarına göre olanaksız değildir. yani türetilebilir niteliktedir ancak bu kullanımlara rastlanmamaktadır ve sözlüklerde yer almaz.
türk hikayeci. ankara üniversitesi hukuk fakültesi'ni bitirmiştir. hikayelerinde günlük yaşamın ayrıntılarına dikkatli bir gözlemcilikle eğildi; ruh çözümlemelerine geniş yer verdi. çok partili siyasal dönemde küçük bir kentteki ilerici aydınların yaşamını etkileyen koşulları buzul çağının virüsü (1984) romanında konu edindi. ıhlamur ağacı (1962) ve ipin ucu isimli piyesleriyle ödüller kazanmıştır. ayrıca oğuz atay'ın kankası idi. 2005 yılında ölmüştür.
