vurun ulan vurun ben kolay ölmem

entry8 galeri0
    1.
  1. büyük şaair ahmet arifin 33 kurşun şiirinden bir güzel mısra

    Vurun ulan
    Vurun.
    Ben kolay ölmem.
    Ocakta küllenmiş közüm
    Karnımda sözüm var
    Haldan bilene.
    Babam gözlerini verdi Urfa önünde
    Üç de kardaşını
    Üç nazlı selvi
    Ömrüne doymamış üç dağ parçası.
    Burçlardan, tepelerden, minarelerden
    Kirve, hısım, dağların çocukları
    Fransız kuşatmasına karşı koyanda

    şiirin tamamı

    33 KURŞUN

    1.

    Bu dağ Mengene dağıdır
    Tanyeri atanda Van'da
    Bu dağ Nemrut yavrusudur
    Tanyeri atanda Nemruda karşı
    Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
    Bir yanın seccade Acem mülküdür
    Doruklarda buzulların salkımı
    Firari guvercinler su başlarında
    Ve karaca sürüsü
    Keklik takımı...

    Yiğitlik inkar gelinmez
    Teke tek doğüşte yenilmediler
    Bin yıllardan bu yan, bura uşağı
    Gel haberi nerden verek
    Turna sürüsü değil bu
    Gökte yıldız burcu değil
    Otuzüç kurşunlu yürek
    Otuzuç kan pınarı
    Akmaz
    Göl olmuş bu dağda...

    2.

    Yokuşun dibinden bir tavşan kalktı
    Sırtı alaçakır
    Karnı sütbeyaz
    Garip, ikicanlı, bir dağ tavşanı
    Yüreği ağzında öyle zavallı
    Tövbeye getirir insanı
    Tenhaydı, tenhaydı vakitler
    Kusursuz, çırılçıplak bir şafaktı

    Baktı otuzüçten biri
    Karnında açlığın ağır boşluğu
    Saç, sakal bir karış
    Yakasında bit
    Baktı kolları vurulu
    Cehennem yurekli bir yiğit
    Bir garip tavşana
    Bir gerilere.

    Düştü nazlı filintası aklına
    Yastığı altında küsmüş
    Düştü, Harran ovasından getirdiği tay
    Perçemi mavi boncuklu
    Alnında akıtma
    Üç topuğu ak
    Eşkini hovarda, kıvrak
    Doru, seglavi kısrağı.
    Nasıl uçmuşlardı Hozat önünde!

    Şimdi, böyle çaresiz ve bağlı
    Böyle arkasında bir soğuk namlu
    Bulunmayaydı
    Sığınabilirdi yuceltilere...
    Bu dağlar, kardeş dağlar, kadrini bilir
    Evvel Allah bu eller utandırmaz adamı
    Yanan cigaranın külünü
    Güneşlerde çatal kıvılcımlanan
    Engereğin dilini
    ilk atımda uçuran
    Usta elleri...

    Bu gözler, bir kere bile faka basmadı
    Çığ bekleyen boğazların kıyametini
    Karlı, yumuşacık hıyanetini
    Uçurumların
    Önceden bilen gözleri...
    Çaresiz
    Vurulacaktı
    Buyruk kesindi
    Gayrı gözlerini kör sürüngenler
    Yüreğini leş kuşları yesindi...

    3.

    Vurulmuşum
    Dağların kuytuluk bir boğazında
    Vakitlerden bir sabah namazında
    Yatarım
    Kanlı, upuzun...

    Vurulmuşum
    Düşüm, gecelerden kara
    Bir hayra yoranım çıkmaz
    Canım alırlar ecelsiz
    Sığdıramam kitaplara
    Şifre buyurmuş bir paşa
    Vurulmuşum hiç sorgusuz, yargısız

    Kirvem, hallarımı aynı böyle yaz
    Rivayet sanılır belki
    Gül memeler değil
    Domdom kurşunu
    Paramparça ağzımdaki...

    4.

    Ölüm buyruğunu uyguladılar
    Mavi dağ dumanını
    ve uyur-uyanık seher yelini
    Kanlara buladılar.
    Sonra oracıkta tüfek çattılar
    Koynumuzu usul-usul yoklayıp
    Aradılar.
    Didik-didik ettiler
    Kirmanşah dokuması al kuşağımı
    Tespihimi, tabakamı alıp gittiler
    Hepsi de armağandı Acemelinden...

    Kirveyiz, kardeşiz, kanla bağlıyız
    Karşıyaka köyleri, obalarıyla
    Kız alıp vermişiz yüzyıllar boyu
    Komşuyuz yaka yakaya
    Birbirine karışır tavuklarımız
    Bilmezlikten değil
    Fıkaralıktan
    Pasaporta ısınmamış içimiz
    Budur katlimize sebep suçumuz
    Gayrı eşkıyaya çıkar adımız
    Kaçakçıya
    Soyguncuya
    Hayına...

    Kirvem hallarımı aynı böyle yaz
    Rivayet sanılır belki
    Gül memeler değil
    Domdom kurşunu
    Paramparça ağzımdaki...

    5.

    Vurun ulan
    Vurun.
    Ben kolay ölmem.
    Ocakta küllenmiş közüm
    Karnımda sözüm var
    Haldan bilene.
    Babam gözlerini verdi Urfa önünde
    Üç de kardaşını
    Üç nazlı selvi
    Ömrüne doymamış üç dağ parçası.
    Burçlardan, tepelerden, minarelerden
    Kirve, hısım, dağların çocukları
    Fransız kuşatmasına karşı koyanda

    Bıyıkları yeni terlemiş daha
    Benim küçük dayım Nazif
    Yakışıklı
    Hafif
    iyi süvari
    Vurun kardaş demiş
    Namus günüdür
    Ve şaha kaldırmış atını.

    Kirvem hallarımı aynı böyle yaz
    Rivayet sanılır belki
    Gül memeler değil
    Domdom kurşunu
    Paramparça ağzımdaki...
    8 ...
  2. 2.
  3. başlıgı acan yazarın toplumun içinde kendini sözlükte sanıp entry girermişçesine türk-kürt sağ-sol konularına girmesi sonucunda söyleyeceği söz öbeği. (bkz: linç)
    1 ...
  4. 3.
  5. cem karacanın mükemmel yorumladığı 33 kurşun'dan anlamlı bir dize.
    1 ...
  6. 4.
  7. gaza getiren bir ahmed arif dizesi.

    çok zor bi dönemde(sınavlar kötü gidiyordur,hocalar anlayışsızdır,cepte para yoktur,en yakın arkadaşınla kavga etmişsindir,ailen bu kadar sorun varken neden biz yokuz deyip onlar da katılmışlardır sıkıntı yaratma furyasına herşey üstüstedir şudur budur...) birinden öyle bi kazık yersiniz ki neye uğradığınızı şaşırırsınız.yeter artık be! derken içinizden bu dize geçer:

    vurun ulan vurun ben kolay ölmem...
    ocakta küllenmiş közüm
    karnımda sözüm var
    haldan bilene.

    sanki sizin durumunuz daha önce biri sezmiş de sizin iç sesinizin o an için repliğini hazırlamış gibi gelir ve bi rahatlama gelir insana.öyle güzel bişeydir işte bu dizeler.
    2 ...
  8. 5.
  9. alem bu kadar puştoğlupuşt olmuşken siz " abicim bu dünya top olmuş" edebiyatını çekerken bu dizeler yetişir.

    Vurun ulan
    Vurun.
    Ben kolay ölmem.
    Ocakta küllenmiş közüm
    Karnımda sözüm var
    Haldan bilene.
    2 ...
  10. 6.
  11. halk savaşının yenilmezliği anlatan dizelerdir.
    1 ...
  12. 7.
  13. 8.
  14. zora alışmış cesur bünyelerin direniş sözü. babası ahmet arif' dir.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük