bazı albümler vardır, "bu şarkı kötü abi diğerine sar" sözünü hiç kullanmazsınız. cdyi takarsınız, ve ne gelirse gözünüz kapalı dinlersiniz.
bazı albümler vardır, akışına bırakırsınız kendinizi. onunla duygulanır, onunla sinirlenir onunla gaza gelirsiniz.
ve bazı albümler vardır, gidenin ardından elde kalan resimler gibi sadece o günlerin bir hatırası olarak elinizde kalmıştır.
vulgar display of power asla yabana atılacak bir albüm değildir. hani zevkler ve renkler görecelidir ya, vulgar'ı dinleyen tekrar düşünür bu sözü. thrash metal'den nefret eden bireyleri * bile kendine hayran bırakan bir albüm o.
20 yıldır rock dinleyen bu yazar arkadaşınızın ve benim gibi milyonlarca metalci insanın hayatını değiştiren bir albumdür. tam anlamıyla şaheser olan bir albumdür. çıkış yılı olan 1992 metal trendi ile alakası yoktur. o vokaller, tonlar, o bütünlük hala hiç bir albümde yakalanamamıştır kanımca. buradan Dimebag Darrell abimizi öldüren o orospu çocuğuna en içten küfürlerimi ediyorum hala.
