tasavvufta; kişinin zikir esnasında kendsini kontrol etmesim halidir. mutasavvıflar zikir esnasında kişi allah'a yaklaşma düşüncesiyle kendisini meşgul etmeli ancak bir diğer taraftan da kalbinin allah!tan başka bir düşünceyle meşgul olup olmamasına dikkat etmelidir. kalbin allah'a, beynin ise kalbe dönmesi de denilebilir.
