Fransız aydınlanmasının en önemli temsilcisidir. Kendisi aynı zamanda Paris sosyetesinde önemli bir rol oynamış, onu hem eğlendirmiş, hem kızdırmış iki kez bastill hapishanesine kapatılmış, ingiltere ye sürülmüş daha sonra da 15. Ludwig in tarih yazıcısı olmuştur
"insanlığın iki büyük baş belası var: birincisi veba, ikincisi türkler..."
"Hümanizm ilkem olmasaydı, Türklerin hepsinin kökünün kazınmasını görmek isterdim.
Ben en azından birkaç Türkün öldürülmesine katkıda bulunmak isterdim.
Gerçi bu benim hoşgörü ilkeme uymuyor, ama insanlar çekilişlerle yoğrulmuştur.."
sözlerinin sahibi sözde aydın özde yobaz şahsiyet.
Leibnizin her sey bir nedene bağlıdir diyen monadolojisine "leibnize katılıyorun tanrı burnumuzu da gözlük takalım diye yarattı" diyerek ayar vermis. Yetmemiş fikre karşı çıkmak için kitap yazmış
(bkz: Candide, ou l'Optimism)
(bkz: Candide, ya da iyimserlik)
"Hoşgörü nedir? Hoşgörü insanlığın bir parçasıdır. Hepimizin hataları ve eksikleri var; karşılıklı olarak birbirimizin hata ve eksiklerini bağışlayalım, çünkü, hoşgörü doğanın ilk yasasıdır."
1764 yılında yayınlanan "hoşgörü" isimle kitabında böyle açıklamıştır hoşgörüyü.
aydınlanma çağının jean jacques rousseau ile birlikte baş aktörü olan fransız filozof. zannımca o da zamanın ötesine geçti.
--spoiler--
Önyargı, akıl yürütmeden kabul edilmiş bir inançtır. Onun için dünyanın her yerinde çocuklara, akıl yürütebilecek çağa gelmeden, istenilen bütün inançlar aşılanabilir.(...)
Sütnineniz size Keres'in buğdaylara gözcülük ettiğini, yahut Vişnu ve Xaca'nın birkaç kez insan biçimine girdiklerini, yahut Sammonokodom'un gelip bir ormanı biçtiğini, yahut Odin'in sizi Jutland dolaylarındaki salonunda beklediğini, yahut Muhammed'in veya başka birisinin gökyüzüne çıktığını söylemiş; son olarak lalanız da sütninenizin kafanıza kazıdığı şeyleri sonradan oraya büsbütün sokup yerleştirmişse, artık ölünceye kadar bunlara bağlı kalırsınız. Aklınız bu önyargılara karşı isyan etmeye kalktı mı, komşularınız, hele komşu kadınlar, dinsizlik ettiğinizi haykırır, sizi ürkütürler; gelirlerinin azalmasından korkan dervişiniz kadıya gider, sizi suçlar; bu kadı da, elinden gelirse sizi kazığa oturtturur, çünkü budalalara hükmetmek ister, budalaların başkalarından daha iyi boyun eğdiklerini sanır. Komşularınız da, derviş de, kadı da budalalığın hiç bir işe yaramadığını, insanlara baskı yapmanın yürekler acısı bir şey olduğunu anlayıncaya kadar bu böyle sürüp gidecektir." - Voltaire, "Felsefe Sözlüğü", (Özgün adı: "Dictionnaire Philosophique"), inkılap ve Aka Basımevi, cilt 2, Çeviren: Lûtfi Ay, istanbul, 1977, s. 290, 294-295
--spoiler--
