parçanın ilk 1 dakikalık kısmı doğuşu. 1.02'den 2.06'ya kadarlık kısmı gelişimi. 2.06'dan 3.06'ya kadar kısmı hastalık haberini alındığı ve verilen tepkileri. kalan kısmı ise yaşamak isteyen bir ruhun son çırpınışlarını anlatır.
Ne zaman bu melodiyi duysam, durur, dinler ve ağlarım sadece. her şeyden uzaklaşma eylemi can bulur ruhumda. Ve birşey fısıldanır bana, uzaklardan yakına doğru. sonunda ise tekrar gerçekliğe dönerim.
chuck schuldiner' in yazdığı akıl almaz bestelerden birisi.
dağınık notaların oluştuğu mükemmel harmonika, önce elektro girip siker, sonra akustikten bir arpej dağıtır ve en sonunda tekrar elektro işinizi bitirir.
çalması acayip eğlenceli ve doyurucu olup kendini kaybetmelik bir şarkıdır.
gece dinlendiğinde öldürür. ruhun sesini duyduğunuzu hissettirir.
Övgülerin yetersiz kaldığı yerdeyiz. Buna sadece çok güzel demek basit olur. Öyle ki bu şarkıda vokal yoktur. Elektro gitarlarla akustik gitarın birleşiminden doğan eşsiz bir ahenk vardır. Akustik gitar müziği oluşturur, elektronun biri konuşur diğeri ağlar. Hayatla ölüm, aşkla nefret, sevinçle hayalkırıklığı arasındaki çizgiyi gösterir. Başladığında sizi hayattan alır bittiğinde geri bırakır. Chuck schuldiner belki öleceğini bilerek yazmıştı bu şarkıyı, sanki "ruhunun sesini" dinlemiş gibi...
bu şaheserin stüdyo kaydında bulunabilme imkanım olsaydı; kendimi çok şanslımı hissederdim yoksa tam aksi dünyadaki en şanssız insan mı hissederdim bilemem. keşke ve keşke canlı dinleme imkanım olsaydı...
hayatımda dinlediğim en güzel şey olma ihtimali çok yüksek death şaheseri.
bildiğim kadarıyla chuck'ın ölümünden önce yaptığı son şarkıdır. hipnoz gibi. çok büyülü.
ağlatandır...
Hatırlatmasa yha şarkısı .
Lan ne güzel unutmuştum şimdi yine sabaha kadar bu çalacak.
Yanlış bilmiyor isem 5 farklı gitarın kullanıldığı söz içermeyen bir şarkı idi.
