vladimir mayakowski

entry4 galeri0
    4.
  1. bastırıyorum ellerimi kulağıma
    boşuboşuna!
    işitiyorum.
    işitiyorum
    kendi sesimi
    bir bıçağı göğsümü yarıp geçen.
    2 ...
  2. 3.
  3. KEDER

    Rüzgâr, umutsuz, boşuna
    dövünüp durdu insafsızca.
    Karartarak damlayan kanı
    ürpertip damların omurgasını.
    Ve bir yalnızlık düşkünü yine
    doğdu dulkalmış ay gecede.

    vladimir mayakowski
    1 ...
  4. 2.
  5. 1.
  6. 1893 yılında Gürcüstanın Bagdadi kentinde doğdu. Rusya Futurizminin kurucularındandır. Ailesiyle Moskovaya taşınmalrıyle 1911 yılında sanat okumuş ve edebiyatta karar kılmıştır. ilk şiirleri 1912 yılında ve 1915 te şiir bantları yayınlanmaya başlamıştır. 1908 den beri Rus Bolşevikleri üyesi olduğu için cok kere tutuklanmıştır. Rus devriminden sonra şiirlerini Sovyet devletine adamıştır. 1920 lerden sonra politık şiirler, duvar yazıları, dramlar ve senaryolar yazmıştır. Daha sonraları sistemin istediği gibi yürümemesinden ve hayalkırıklığı yüzünden 1930 yılında Moskovada intihar etmiştir.

    ŞAiR iŞÇiDiR

    Bağırırlar şaire:
    "Bir de torna tezgâhı başında göreydik seni.
    Şiir de ne?
    Boş iş.
    Çalışmak, harcınız değil demek ki..."
    Doğrusu
    bizler için de
    en yüce değerdir çalışmak.
    Ve kendimi
    bir fabrika saymaktayım ben de.
    Ve eğer
    bacam yoksa
    işim daha zor demektir bu.
    Bilirim
    hoşlanmazsınız boş lâftan
    kütük yontarsınız kan ter içinde,
    Fakat
    bizim işimiz farklı mı sanırsınız bundan:
    Kütükten kafaları yontarız biz de.
    Ve hiç kuşkusuz
    saygıdeğer bir iştir balık avlamak
    çekip çıkarmak ağı.
    Ve doyum olmaz tadına
    balıkla doluysa hele.
    Fakat
    daha da saygıdeğerdir şairin işi
    balık değil, canlı insan yakalamadayız çünkü.
    Ve doğrusu
    işlerin en zorlusu
    yanıp kavrularak demir ocağının ağzında
    su vermektir kızgın demire.
    Fakat kim
    aylak olduğumuzu söyleyerek
    sitem edebilir bize;
    Beyinleri perdahlıyorsak eğer
    dilimizin eğesiyle...
    Kim daha üstün, şair mi?
    yoksa insanlara
    Pratik yarar sağlayan teknisyen mi?
    ikisi de.
    Yürek de bir motordur çünkü
    ve ruh, onun çalıştırıcısı.
    Eşitiz bizler
    şairler ve teknisyenler.
    Vücut ve ruh emekçileriyiz
    aynı kavganın içinde
    Ve ancak ortak emeğimizle
    bezeriz evreni
    marşlarımızı gümbürdeterek
    Haydi!
    laf fırtınalarından
    ayıralım kendimizi
    bir dalgakıranla.
    iş başına!
    Canlı ve yepyeni bir çalışmadır bu.
    Ve ağzıkalabalık söylevci takımı
    değirmene yollansın dosdoğru!
    Unculuğa!
    Değirmen taşı döndürmeye laf suyuyla!
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük