vızelerı bır ay suren ogrencıdır.
el ınsaf ya bır ay sınav mı olur, ınsan bu da ınsan, bu da kafa.
hos, kısa surmus halınde bıle ınsan kendınden gecıyo, yasamın anlamını sorguluyo, kafasında kendını klonmanın yollarını arıyo, nıye yasıyorum, olsem aglayanım olur mu gıbı sorularla cebellesıyor...
bır ay boyle yasanır mı bee..
bu guzelım havalarda...
hemen hemen diyorum çünkü bir iki hafta önce yaşasın okumak yaşasın sınavlar of seviyorum yaaa diyen bir kız gördüm. tam arkasında oturuyordum.
hiçbir şey düşünmeden yalnızca izledim... izledim ve izledim. kiloluydu. acaba bunla mı alakalı dedim. bilemiyordum, karar veremiyordum tek isteğim oradan kaçmak, kaçmak ve kaçmaktı.
dersi mersi yarıda bırakıp koşarak uzaklaştım. bir kaç km koşmuşum nefes nefese kalıp durdum. artık o kızdan uzakta olduğum için rahatlamıştım. sakince yürüdüm ve evime gelip yattım.
