nesnellik, sınanabilirlik, doğrulanabilirlik ve evrensellik ilkelerinden beslenen mantıkçı pozitivizm akımının 20. yüzyıldaki ilk ve kuvvetli temsilcileridir. metafiziğe ayar üstüne ayar dağıtmışlardır. kendilerine ciddi bir düşünsel miras bahşeden auguste comte ve david hume'dan farklı olarak, bertrand russell'ın bilimsel ifadeleri mantıkla sınanabilir hâle getirmesinden de büyük ölçüde faydalanmışlardır.
mantıkçı pozitivizmin bu rottweilerları, moritz schlick'in etrafında toplanarak; nesnellik, sınanabilirlik, doğrulanabilirlik ve evrensellik ilkelerine uymayan felsefî düşünüşleri topa tutmuşlardır.
Viyana Çevresi, 1924'te Moritz Schlick liderliğinde bir gurup Alman akademisyenin Viyana'da pozitivizim çerçevesinde ortaya attığı ilgili görüştür. Viyana Gurubu'nun yaklaşımına göre bilgi edinmenin tek yolu deneyden ve somut verilerden geçmektedir.
