içilmemesi gereken(!) viskiyi bitirdikten sonra yerine çay doldurarak, sulandırıp kıvamını yakaladıktan sonra farkettirmemek için tekrar rafa kaldırmaktır.
hele de black label'sa of ki ne of. tabi farkedildikten sonra o şişenin hangi amaçla kullanılacağını da bilmek gerekir!
seneler sonra yolsuz kalıp yoklandığında.ulen hangi şerefsiz çayladı bunu diye düşünülen.hafıza zorlandıkça.
şahsın kendisinin olduğunu anlamaktır. (bkz: kızmıyorum,kırgınım.)
umut sarıkaya tipi mutsuzluk tanımlarına neden olacabilecek durumdur. eğer çay doldurulduğu unutulmuş ve viski bulma umudu ile açılmassa o kapak insanı derinden etkiler, ömründen ömür alır.
dibinde çok az kalmış viski şişesinin üzerine ilk okul aklı ile çay, kahverengi sulu boya konur, bunun gibi bir kaç tane güzel görünümlü şişe daha seçilir. kaloriferin üstündeki mermerde bar havası tamamdır. bir kaç sene sürekli ısınan şişelerde bilinmeden değişik bakteri dünyaları oluşturulur ve bir gün kazara şişe yere düşer ve koku bombası keşfedilmiştir. Odanız iki ay tuvalet gibi kokar.
