1.
-
sözlüğün bilgi kaynağı olduğunu düşününce, sözlkte mutalak olması gerekendir. hep geyik değil dimi ama.
ViRGÜL (,)
1. Eş görevli sözcükleri, söz öbeklerini ayırmada kullanılır:
♦ Uğraş, didin, düşün. (Yüklemleri ayırmış.)
♦ Masanın üzerinde kitaplar, defterler vardı. (Özneleri ayırmış.)
♦ Paltosunu, çantasını alıp çıktı. (Nesneleri ayırmış.)
2. Sıralı cümleleri ayırmada kullanılır
♦ Okulunu bitirdi, askerliğini yaptı.
♦ Eve geldi, uyudu.
3. Uzun cümlelerde özneden sonra kullanılır:
♦ Babam, birkaç gün sonra iş gezisine çıkacak.
♦ Ahmet, kim bilir kaç kişinin canına kıydı.
4. Anlam karışıklığını önlemek için zamir ve adlaşmış sıfatlardan sonra konur:
♦ Yaşlı, doktoru dikkatle dinliyordu.
♦ O, köşedeki saatçide seni bekliyor.
5. Ara sözleri ayırmak için kullanılır:
♦ Elindeki kitabı, sanırım bir macera romanıydı, bir türlü bırakamıyordu.
♦ En sevdiğim kadını, eşimi, çok ihmal ettim.
6, Kabul, red, teşvik bildiren sözcüklerden sonra kullanılır:
♦ Hayır, öyle yapmamalısın.
♦ Peki, oraya bir gün gideriz.
♦ Haydi, gidiyoruz artık.
7. Seslenmelerin sonuna konur:
♦ Sevgili Dostlar,
♦ Çocuklar, beni dinler misiniz?
8. Tırnak içine alınmamış alıntı cümlelerinin başına ve sonuna tırnak işareti yerine kullanılır:
♦ Bir düşünür, söz tohumdur, diyor.
♦ Mustafa Kemal, sanat hayattır, der.
kaynak: http://www.edebiyat.tc/virgul/
