evlilik hazırlıkları yaptığım sevdiceğimle, romantizm ayağına bir süre mektuplaşmaya başladık. çok romantik bir süreç bekliyordum. renkli ve kokulu kağıtlara romantik mektuplar yazıyor, onu ne kadar çok sevdiğimi belirtiyordum.
sevdiceğimin kendisi gibi çok güzel bir el yazısı vardı, resmine bakarmışcasına saatlerce el yazısındaki ahengi seyrederdim.
fakat bir süre sonra, imla hataları gözüme çarpmaya başlamıştı.
artık mektuplarında sadece imla hataları arıyor ve dil bilgisi öğretmeniymişcesine bunları kırmızı kalemle daire içine alıyordum. her hatadan 5 puan kıracak olursam sevdiceğimin kompozisyon notu eksilere düşüyordu.
bir süre sonra sevgilimden daha kısa mektuplar yazmasını istedim, böylece en azından daha az hata yaparak gözümde eksilere düşmeyecekti.
artık ondan her mektup alışımda, bana nasıl sevgi sözleri edecek yerine, "acaba bu sefer nasıl imla hataları yaptı?" diye merak eder olmuştum.
fakat bir gün virgülden sonra yazılmış "ve" ayracı, beni adeta çıldırttı.
ayrılmak istediğimi belirttim. bunu da özenle yazılmış bir mektupla kendisine ilettim.
noktalama işaretlerine dikkat ettim, bağlaç anlamındaki -ki leri ayrı yazdım, "ya da" yı ayrı yazdım. "ve" yazdıktan sonra virgül koymadım vs.
bunun üzerine sevdiceğim, sadece imlasını değil üslubunu da bozduğu bir mektup yazdı.
romantik bir ayrılış umurumda değildi, sadece yaptığı dil bilgisi hatalarını görmesi açısından mektuplarımızı birbirimize iade etmemiz gerektiğini kendisine belirttim.
ama o çoktan mektuplarımı mutfak lavabosunda yaktığını bildirdi.
ben yine de yazmış olduğu mektupları, bütün iyi niyetimle iade etmek istediğimi bildirdim. bu sayede sevdiceğim, yaptığı imla hatalarını görüp, bunları düzeltip ne kadar suçlu olduğunu anladıktan sonra, benden özür dileyebilecekti. ve artık mükemmel bir eşim olacaktı.
fakat o bu mektupları uygun bir yerime koymam gerektiğini kısa ve öz bir şekilde ifade etti. çok sinirli olduğu için en uygun yer neresidir diye soramadım. elbise dolabımın alt çekmecelerinden birine koydum.
umarım şu anda benden uzakta mutlusundur...
