Hepimiz ölümün nişanlısıyız diyen Cenap Şahabettin'in yazdığı 1931 basımı bir kitap. Shakespear'e methiyeler düzüyor kitabında. Ki bence olması gereken budur Shakespeare için. Onun hiç eskimemesinin sebebi eşsiz olması bence ve eşsizliğinin sebebi de kelimeleri çok büyülü bir şekilde kullanması diye düşünüyorum. Özellikle Macbeth'inde iyi ve kötüyü, karanlık ve aydınlığı, herşeyi ve hiçbir şeyi -benim macbethe bakış açım bu- anlatışı o kadar muazzam ki. Vazgeçemeyeceğim tek şair-oyun yazarı shakespeare...
Anlatamıyorum onu okurkenki hissiyatımı. Kendi "dinginlik ve bilgelik" diyebilirim ama.
Ve kitapta da şöyle bir cümle geçiyor:
"Artık Şekspiyer öleli üç asırdan ziyade oluyor; fakat işte bütün sehkarları sağdır ve bunlar yaşadıkça onu hiçbir kuvvet öldüremez."
Cenap Şahabettin de Shakespeare'in eskimemesine benim gözümden bakmış * .
