1. Ve 2. Dünya savaşları sonrasında Yapılan araştırmalara göre bazı askerlerin uzmanlara, çatışmalar sırasında ateş ederken bilerek ve isteyerek ıskaladıklarını itiraf etmesi sonucu literatüre girmiş kavram.
"Yaşamak için öldürmem gerekiyorsa, ben ölmeyi seçiyorum."
Bireyin inançları ve değerleri gereği bunu diyebilme özgürlüğü var mıdır, olmalı mıdır?
Ülkenin en yetişmiş ve değerli insanlarını ,yüksek mühendislerini,uzman doktorlarını vb.,ülkenin yararına olacak projelerde kullanmak yerine,dağda bayırda süründüren anlayışın zaten vicdanı yeterince rahatsız etmesi,doğal olarak zaten vicdanın bunu 'ret' etmesi.Askerliği tam olarak yaptırmamak yerine insanların özelliklerini göre görev paylaşımı yaptırılıarak sorunun hallolacağı da gün gibi aşikardır.Sınırda bekleyip,teröristlerle çatışmaktan hiç çekinmeyecek,insanları öldürmenin vatan için olduğuna tamamen inanmış gözü pek insanların yanındabu durumu bu kadar kolay benimseyemeyecek insanların da varlığı göz önüne alınarak yapılacak düzenleme hem askeriyeyi,hem de askere gidecekleri rahatlatacaktır.
kişinin inançları ya da görüşlerinden kaynaklanan nedenlerden ötürü askere gitmeyi/alınmayı ret etmesidir. avrupadaki bir çok ülkede vatandaşlara tanınmış olan hak, son zamanlarda türkiye aleyhindeki (bkz: aihm)'nin zorunlu askerlik hakkindaki kararıyla bir kez daha gündeme gelmistir.
kimse kimsenin aptal çıkarları için yahut aptalca hataları yüzünden ölmek zorunda değil.
Kaldı ki bundan sonra savaşlar asker ile değil teknoloji ile yapılacak, nükleer güç ile yapılacak, bilim ile yapılacak yani şu anki durumumuz pek iç açıcı değil dostlar.
vicdan bilmeyenlerin şerefsizlikle aynı kefeye koyduğu olay.
her ay kazandığım paranın %40'ını alan, elime geçen paradan da ortalama %25 dolaylı vergi ödeten devlet beni koruyacak arkadaş.
ben askerlik yapmayacağım, kendi askerim tarafından diskoda öldürülmeyeceğim, üstlerimin hatasından teröristlere yem olmayacağım, devrecilikle psikolojim bozulmayacak, mıntıka temizliği yapmayacağım, garson, şoför, sekreter, özel ders hocası olmayacağım.
hem bu angarya işler hem de vatanı korumak için para alan profosyonel adamlar olacak. bu paraları da benim çalıştıklarımdan kestiklerinizle yapacaksınız. vicdani ret olmazsa 10.000 euro daha vereceğim. zaten yalama olduk.
askerliği,dünya görüşünün hayata duruşunun hiçbiryerine sığdıramayan,askeri üniformayı giymeyi abes bulan,bu konuya ''hayatımla bi alakası yok'' şeklinde yaklaşan kişilerin bu durumu ifade ed(eme)yiş şekilleri.olabilir,niye vatan haini olsunlar ki?sanki güzel ülkemin tüm erkekleri bayıla bayıla mı gidiyorlar askere?karalar bağlamıyorlar mı peki? şafak sayma,doğan güneş kimin icadı laflar o zaman?
insani duygulara da saygı duyulmalı bence,birey oluşa da,millet oluşa duyulduğu kadar saygı duyulmalı.
erkek olsaydım eğer bende gitmezdim askere. Aldığım bikaç günlük eğitimle daha 20 yaşında hiçbişey bilmeden vatan-millet deyip atmazdım kendimi dağın ortasında mücadeleye. Atacaksamda şu devletin başında bizi oraya gönderenlerden birinin oğlunuda görmek isterdim yanımda. Parası olmayanmı seviyor bu vatanı sadece? Neden şehitler hep fakir aile çocukları?.
benim gibi bu cümleyi kuran bir sürü insan hemen vatan haini muamelesi görüyor.
Vatan haini değilim bu ülkedeki askeri düzene karşıyım. Asker olmayı meslek olarak seçmiş bir sürü tecrübeli insan varken,20 yaşındaki tecrübesiz delikanlının vatan-millet deyip gaza getirilerek dağlara salınışına karşıyım. Şehit olanların hep gariban oluşuna karşıyım. Birsürü annenin babanın canı yanarken,parası olanın canının yanmadığı düzene karşıyım.
NOT: Bu entry başka bir başlığada girmiştim. Eksi oylara rağmen burayada girmek istedim.
