dünyanin en güzel mesleklerinden biri. elimde olsa veteriner olurdum. lakin kafam matematik hariÇ sayisal derslere basmamakla birlikte alanima ters. Çaresizim.
Doğrusu veteriner hekimdir. Işi zordur hastası derdini anlatamaz, sahibi ayrı konuşur hele bir de sokak hayvanı olayı var beni benden alır. Ellerinizden öper 3 kedim var. Ben hekim değilim ama hayvan sahibiyim. Götürdüğüm benim aşılı sahipli kedim de olsa, sokaktan bulup 'ühü reşat buna ne olmuş yazık ya yaşar mı ne yapmak lazımsa yapalım' dediğim pireli çamurlu pis sokak kedisine de aynı ilgiyi gösteren bir hekimim var. Ha çok hayvansever mi diye sorarsanız yeteri kadar sever. Ama hayvanseverlikle manyaklığı karıştırmamak gerekiyor. Evcil hayvan beslemek bizim ülkemizde lüks kabul ediliyor. Aşısı maması vs. Hekimlerin kullandığı malzemeler ağaçta yetişmiyor maalesef. Buna para istemesine saygı duymanız lazım. Internetten yalan yanlış bulduğunuz şeylerle gidip ama ben onu böyle okudum internette falan diyip adamın asabini bozmayın.
sadece kedi köpek baktığı sanılan meslekmiş. öyle değil mi zaten hıamına? muhabbet kuşundan anlayan veteriner yok lan, böyle saçmalık mı olur? yarın bir gün ciddi bir şey olsa, çalacak kapımız yok. götürdüğünde yahu bu iyileşemez isterseniz ötenazi yapalım diyenler varmış. lan olm, bahçemdeki kumru sakat ayağını kendisi koparıp, öyle mutlu mesut yaşamaya devam ediyor. nerede kaldı bir canlıyı yaşar halde tutma amacı? işinin ehli ve gerçekten bu işi hayvanlara değer vererek yapan değerli insanlar alınmasın ama durum bu olduğu sürece veterinerlik gözlerimizde asla hakketiği değeri elde edemez. bu yüzden de branşlaşması lazım bence, artık tropikal kuşlar için ayrı bir eğitim, 4 ayaklılar için ayrı, sürüngenler için ayrı bir eğitim mi olur bilmiyorum ama şu haliyle veterinerler sadece kedi/köpek sahiplerinin dertlerini deva olabiliyor.
ayrıca ilaçları pahalı diye zor haldeki sokak hayvanlarına bakmayan veterinerleri de o sikik vicdanlarıyla başbaşa bırakıyorum. ettiğiniz yemini de sikeyim.
Veteriner hekimlik; herkesin yapacağı iş değildir. Hayvan sevmek şart değil fakat onları iyi etmek yada sahibinin istediği duruma getirmek, yasalarca ve ettikleri yeminlerle sabittir. "Sokak hayvanlarına neden bakmıyorlar?" diye sorabilirsiniz belki. Bunun da sebebi şu; o ilaçlar bedava değil ve bu adamlar bu ilaçlardan para kazanmak zorundalar ki mesleklerini yapabilsinler. "Ücretler neden pahalı?" diye sorabilirsiniz ama meslek odalarının da belirttiği fiyatlar bunlar. Sonuç olarak; veteriner hekimleri sevebilir veya sevmeyebilirsiniz ama onlar heryerdedir.
edit: Sokak hayvanları da canlılardır ve yaşama hakları vardır. El emeği parasından geçtim eyvallah ama ilacın parasını vermeyi bilmeyen insanlar da hayvansever olmasınlar bir zahmet. ilacın parasını versen; "Yapmayız!" demeyecek veteriner hekimler bunu biliyorum. Ver ilacın parasını tedavi edeyim, edemezsem de ettireyim, sayın hayvansever. (#22009281)
2 lira gelişi olan pire damlasını kedinin ensesine pıtlatması karşılığında 30 lira isteyendir. paragöz olmayan, düşkün haldeki sokak hayvanlarına gönüllü olarak bir iyilikte bulunmuş olanları da mutlaka vardır lakin ben henüz rastlamadım öylesine.
emlakçılardan sonra en sevmediğim meslek grubudur.
işleri doktorlardan çok daha kolay. en azından ilgilenmeye, yardım etmeye çalıştıklarının hayvan olduğunun bilincindeler, doktorların böyle bir şansı yok.
kuş, köpek, kedi, tavşan gibi hayvanları düşünerek girilen, mezun olup mesleği icra etmeye başladığında bazılarının kolunu ineğin vajinasına soktuğunu zanneden cahillerin bize var olduğunu gösteren meslek.
hayvanla ilgili anlamına gelen, bu işi yapan kişiye veteriner hekim denilen meslek. Acil bir durum olursa tüm veteriner kliniklerine şuradan ulaşılabilir. http://veteriner.co/veteriner-klinikleri
kuş, köpek, kedi, tavşan gibi hayvanları düşünerek girilen, mezun olup mesleği icra etmeye başladığında kolunu ineğin vajinasına sokarken bulduğun meslek dalı.
dikkat edilmesi gereken insanlar eğer hayvanınızı muaneye götürüyorsanız 5 liralık masrafı size 60 liraya çıkarmaya çalışırlar. gereksiz aşılar, gereksiz ilaçlar, gereksiz haplar. köpeğinize gereken ilaçları veya hastalıkları önceden araştırmanız gerekir.
hayvanları seven insanların yapabileceği bir meslek türü değil. nötr olanlar yapabilir anca bu mesleği. çünkü işin içine duyguların karışmaması gereken durumlar çıkabiliyor.
şu kapitalist düzende yapamayacağım meslek. sokak kedisi doğum sancısıyla kıvranmaktadır. yavrulardan bir tanesinin bir kısmı çıkmıştır ancak öldüğü için anne kedi doğumu 1,5 gündür bitirememektedir. içeride birkaç tane daha yavrusu vardır. müdahale edilmezse hem anne kedi, hemde yavrular ölecektir. kapınıza bu durumdaki kediyle gelen yardımsevere nasıl "önce ücret" denir? * neyse ki borç alınır vicdan rahatlatılır.
bir diğer vicdansızlık (bkz: 1 nisan 2012 doğalgaz zammı)
ciddi ciddi yaşamaktan soğutuyolar insanı. bu ne biçim dünya isyanı.
öğrencisinden, akademisyenine, sektörde 25 yıl deneyimli hekimden, kasabanın veteriner hekimine kadar geniş bir yelpazedeki gözlemlerime dayanarak söyleyebilirim ki aç kalınmayacak aklı olanın iyi paralar kazandığı meslektir.
bugün nefret ettiğim meslektir. sokakta arabanın altında kalmış ve ayağı kırılmış yavru bir köpeğin eskişehir in soğuğunda donmak üzere olduğunu görünce belediye durağının köşesindeki veterinere gidip sadece bir bakmasını söyledim. sokak köpeği olduğu için almak istemedi. sahiplenebileceğimi söylediğimde belediyeyi aramamı söyledi. en azından belediye gelene kadar üşümemesi için içeri alalım dediğimde ise yer yok diyerek göz göre göre yalan söyledi. ve dışarda 1 saat boyunca köpeği ısıtmaya çalışırken, belediye gelmeden köpek can verdi. ne diyelim yani, onun da işi bu...
karşınızda "neren ağrıyor?", "öksür bakayım" diyemeyeceğiniz, deseniz de anlamayacak bir hasta vardır.
her şeyi verilerden bulmak zorundasınızdır. bir tür dedektifliktir.
bir de hastanız, *hiç bir insanın bakamayacağı kadar masum bakmaktadır, bu görkemli masumiyet karşısında eliniz ayağınıza dolaşır. zordur.
