emektar bakkallarimizin en guzel sozlerinden birisidir. bakkal dukkaninin arka fonunda da bir resim vardir. versiye veren bir esnaf iflas etmistir. digeri ise hala dipdiridir.
gunumuzde ise hala veresiyeyi oldurmeyen bakkallar vardir. iyi ki de vardirlar. *
veresiye sadece beden değiştirdi, ölmedi.. eskisine göre çok daha korkulacak bir hale gelip vampir oldu, farkında değil misiniz?
artık dişleri boynumuzda dolaşıyoruz vampirin, keşke yaşasaydı ve veresiye olarak kalsaydı, en azından biriken borcumuzu biliyorduk.
kredi kartı kisvesine bürünmüş bir vampir hayatımızın her alanında karşımızda, para yok yok, orası veresiye vermez yok, her yerden, her zaman alışveriş yapmak mümkün..
neredeyse pazardan bile kredi kartı ile alışveriş yapacağız.. kötü birşey mi, yoo aslında değil ama çok yerinde ve hayatı kolaylaştırır biçimde kullanıldığını da düşünmüyorum.
ödeme gücünün üzerinde harcama yaptığı için katlanan borcun faizi yüzünden dağılan yuvalar, sönen ocaklar, intihar eden insanlar olduğu düşünülürse veresiye sadece kimlik değiştirdi..
"isteme benden veresiye , dost kalalim olesiye" diyen bakkal esanfinin baska bir veresiye vermemek-teklif bile edilmemesi icin ortaya koydugu aforizmalardan biridir.
bir de resim vardi eskiden. veresiye veren bakkal ile pesin satan bakkalin hali resmi. veresiye satam bitmis mahvolmus yamali kiyafetler icinde , pesin satan adam ise sisman , kel , agzinda puro falan. kellik ve sismanlik puroyla birlesince bir de afilli kravat koydun mu resme oluyor sana zengin bakkal. peeeeeehhh.
mahmut tuncer malum bakkala gider ve kaçınılmaz diyalog gerçekleşir;
- bakkal amca!
- vıy vıy?
- u-nun vor miiii?
- vor vor!
- yağ-in var mi?
- vor vor!
- ta-van var mi?
- vor vor!
- veresi-yen var mı?
- yok yok!?!
- ne ol-du o-na? *
- öldi!
- ben - de - bu - nuuuuuu...
- ney ney?
- beeeeeeek-li-yor-duummmmmmmm...
- hay hay!
- ne duruyorsuunnnnnn! helva yapsana vay vay helva yapsanaaaaaa!
- özlemişim lan seni mahmut... muahahah
- ben de seni emmi... zuhaha!
