isviçre'nin daha 50 yıl öncesine kadar kullandığı köle çocukların ismi. Türkçe'ye tam çevrildiğinde sözleşmeli çocuk anlamına gelir. Yalnız bu bir sözleşmeyi değil, köleliği ifade eder.
isviçre'de 1789 yılında çıkan bir yasayla 14 yaşından küçük çocukların fabrikalarda çalışması yasaklanmış. Yalnız bu yasa çok daha kötü bir sonuç doğurmuş.
Borçlu olan ailelerin çocukları alınıp çiftliklere çalıştırılmak üzere satılır ya da kiraya verilirmiş. Bu çocuklar 4 yaşından itibaren ailelerinden alınıp çiftliklerde çoğu zaman ahırlarda hayvanlarla birlikte yaşar, çuvaldan elbiseler giyer, ayakları da hep çıplak olurmuş. Bu Verdingkinderlerin en çarpıcı özelliği imiş. Onları diğer çocuklardan, çıplak ayaklı olmaları ayırırmış. Bu çocuklar köle pazarlarında satılır, borç batağındaki ailelerinden "kurtarılmış" oldukları için en pis işlerde çalıştırılır, tecavüze uğrar, görmezden gelinirlermiş.
Johanna Spyri, 53 yaşında yazdığı Heidi aracılığıyla, çıplak ayaklı çocukları gözler önüne sermiş. isviçre devleti de 11 Nisan 2013’ de bu çocuklardan resmi olarak özür dilemiş.
