kimseler yapamaz senin resmini
kıyıdan açılanın tanyerinden esenin
aramasınlar seni renklerin atlıkarıncasında
dayanmış tahta parmaklığa bir bağ taraçasında iklimler
bizden en uzak gezegenin kederi
aramasınlar seni uyaklarında ışıkla gölgenin
sen oyunun dışındasın oylumların da yüzeylerin de
bir yerlerde bir sevinç günün birinde fışkırır
kimseler yapamaz senin resmini
kıyıdan açılanın tan yerinden esenin
sen kendi resmini kendin de yapamazsın
gümüş kanatlı bir balık sıçrıyor enginde
aynaların içine girip ötelere gitme boşu boşuna
yitirilmiş erkekler gelir kadınlar koğuşuna geceleri
sen kendi resmini kendin de yapamazsın
bir açılıp bir kapanır kapılar yüreğinde
