ahım şahım değilmiş gibi bir hava çizen ama derinden sarsan fim. "sonradan sonradan" filmi.
arrinconamela'nın söylendiği bir sahne vardır hele ki...öyle bakılmaz, bakılamaz, ağlanamaz.
aşık olanılası film. başka söze gerek yok. 10'larca kez izlenir, dinlenir.
"hiçlik ülkesinden geliyorum
ne yerim var
ne yurdum
parmaklarımla yangın çıkarırım
yüreğimle şarkı söylerim sana
kalbim küt küt atıyor
aşk için doğmuşum ben
ne yerim var
ne de yurdum
ne de evim var benim"
tony gatlif'in eski dönem filmleri arasında bence en sert olan filmidir. ancak oldukça da kaliteli bir filmdir. müziklerin yerli yerince kullanımı, çekimler, oyunculuklar oldukça başarılıdır. tahmin ediyorum ki bu filmi izledikten sonra birçok insan flamenko dinlemeye başlamıştır.
aslında bir "müzik filmi" * olmasına ve eşsiz müzikler içermesine rağmen senaryosu ve antonio canales'in göz dolduran oyunculuğu ile gönüllerde bambaşka bir yer edinmiş filmdir.
