çok iyi okullarda bile nadir rastlanılan insan çeşididir. ilkokul yıllarında daha sık görülürken, liselerde mesleğinin öğretmenlik olmaması halinde hemen hemen hiç tanık olunmayan kişidir. eğer söz konusu babanın mesleği, sürekli muhatabına bir şeylerin doğrusunu öğretmeye çalışan öğretmenlik denilen sıkıcı ve kafa ütüleyici meslek değilse, toplantıyı düzenleyen öğretmenlerin birden kanlarının kaynaması işten bile değildir. sonraki hafta boyunca babanın çocuğunun beyni 'baban şöyle iyi böyle iyi' diye yenilirken, toplantıdan eve dönen babaya yöneltilen 'ne dediler' sorusu 'bir şikayetleri yok' şeklinde geçiştirilebilir. ayrıntılı bilgi almak için o an çocuğun anneye başvurması gerekmektedir. çocukların büyük çoğunluğunun toplantı olacağını ailelerine söylememesi sonucu toplantıya hemen hemen hiç kimse gelmemesine rağmen, çocuklardan birinin anne babasının beraber toplantıya gidiyor olmalarındaki mutlak acımasızlık ise başka bir başlığın konusudur.
