bir öğretmen için de zor geçen zaman dilimidir bu toplantılar.
bir öğrenci var ki ders çalışmıyor, anlatılanları anlamaya kapasitesi bile yok, tek kelimeyle ablak birisi.
veli toplantısı oluyor, velisi geliyor... öğretmen bu insanın karşısına geçipte ''senin çocuğun bir gerizekalı bence sen onu bu okuldan al zihinsel engelliler okuluna gönder'' diyemez. veli her şeyden habersiz sorar ''hocam benim çocuğumun durumu nasıl''diye. işte o anda öğretmen poposundan akıtmaya başlar terleri.
zira ortada bazı gerçekler olsa da bir insana onun çocuğuyla ilgili böyle şeyler söylemek mümkünatsızdır.
düşünsenize, o insanlar senin ''gerizekalı yav bu çocuk''dediğin insanın anne-babası. o anne- baba o çocuğun bebekliğinde deli divane olmuşlar etrafında, ilk konuşmasında mutluluktan çıldırmışlar, ilk gülümsemesinde şehri bayram yerine çevirmişler, üzerine titremişler, kalasik tabirlerle yememiş yedirmişler, her fedakarlığı o çocuk için yapmışlardır.
bir öğretmen olarak bunun bilincede ki insan diyemez bir türlü gerçekleri. yalan söyler, anne-babanın duymak istediklerini söyler ''zeki ama çalışmıyor''.
biz insanların aşırı duygusal yapısı ve gerçeklerle yüzleşme yetimizin olmayışı işte bu veli toplantılarından itibaren hayatımızı karartan birer unsur olmuştur.
sırf hayata bakış açımızın nemli gözlerle oluşu yüzünden, olmayacak şeyleri oldurmuşuz, zorlamışız sevdiklerimizi bir yerlere gelsinler diye ve işin kötüsü haketmeyeni haketmediği yere zorla koymuşuz sırf ''evladımız'' diye.
kendi ellerimizle feda etmişiz hem çocuğumuzu hem de çocuğumuz uğruna toplumumuzu. zorla doktor yapmışız, hastahanelerde onlarca bebek ölümü olmuş; zorla avukat yapmışsız çek senet kırarak para kazanmış; zorla öğretmen yapmışız yalan söylemiş tüm velilere...
kimini de zorla ev kadını yapmışız belki de kurtarabilecekken türkiye'yi.
çocuklarıyla zerre kadar ilgilenmiyor olsalar dahi hemen her anne babanın katıldığı, öğretmenlerin öğrencileri hakkındaki görüşlerini velilere aktardıkları toplantılardır.eğer zaten çalışkansanız ve ne kadar iyi olduğunuz anne babanızın umurunda değilse sizin için hiçbir anlamı yoktur. çalışkan öğrencilerin anne babaları için bir nevi dostlar alışverişte görsün etkinliğidir.
ilkokuldayken annem her gittiginde içimden "ne olur benim için özel birşey söylesinler iyi veya kötü " diye dua ettiğim. ama annemin her geldiginde resmine baktı seni öyle hatırladı aferim sana uslu duruyorsun ki hatırlamadılar diyerek asosyalliğimi yüzüme vurdugu hadisedir.
mide bulantısına neden olan gündür. resmen uyuyamazdım lan gece. annemde de öyle bi hafıza vardı ki, 10 yıl önce söylesen gene hatırlardı. o cumartesi akşamı daha hiç konusu açılmamışken, "ohh lan annem unuttu yaşasın eheh" diye dolaşırken, "yarın toplantı 10'daydı dimi yavrum" sözünü işitince "yuh lan anne yuh" tepkisi vermeme sebebiyet verirdi. genelde oğlunuz zeki ama çalışmıyor klasik cümlesiyle gelirdi annem eve, nadirdir bağırıp çağırdığı günler. ama şimdi düşününce bile stres yaptım, ne günlerdi be. o stresi bile özlemişim yine de...
hazırlık lise 1 hariç stres yapmamıştı hiç ama sonra işler değişti çok şey değişince.
bulunduğum okulda ellere birer kağıt tutuşturulur; çocuklar bunları velilerinize imzalatıyorsunuz denilirdi. nerden baksanız toplantıya daha 3 hafta falan vardır. gider iş-güç uğraşan annenize kağıdı imzalatırsınız,anne not etmeye de vakti yoktur o an; oğlum sen hatırlat bana ben unuturum der. ahan da iş bu noktada ipler elinize geçmiştir ama stres bitmez.zira siz hatırlatmayacak olursanız; 1.si kızacak ve sakladığımız birşey olduğunu düşünüp okula gidecektir, 2.si bir dahakine daha temkinli olacaktır; işte bu adımda çok dikkatli davranmalısınız. toplantıdan önceki gece genelde toplantılar pazar olurdu,yani cumartesi gecesi eve arkadaşlardayım bahanesiyle bir şekilde geç gelinir,uyuyan anneye fısıldayarak;yarın 9'da toplantı var denilir. uyumakta olan anne geçiştirmek için tamam der. pazar sabahı olduğu için çalışan anne-baba zaten ancak 9.30 gibi uyanıp, uzun bir kahvaltı öğünü geçirdikleri için normalde; kurulmamış olan saat en büyük yardımcınızdır; son kez saatin kurulup kurulmadığına bakar ve yatarsınız, ertesi gün stres dolu olduğunuzdan erken kalkar; saatin 10 yaklaşmasını beklersiniz; sonra 9.45 gibi koşaraktan anne-baba odasına gider; anneeeeaaaaa toplantıya geç kaldıııın dersiniz; sonra da eklersiniz; neyse zaten kalkan gitsen şimdi nerden baksan saat 11.30 olur 12'de bitiyordu. çaresiz anne evet der. neyse artık ben gider özel görüşürüm sonra diye de ekler. buna aldırmayın genellikle çünkü iş-güçten toplantı falan unutur; gitmez bi daha.
şimdi bunun bana ne gibi yararı olmuştur dersek, olmamıştır. her toplantıyı atlatıp, karne alana kadar o notu düzeltirim, toplantıya gitmemesi de yanıma kar kalır diyen ben, bırak ilk dönemi sene sonuna kadar aynı tas aynı hamam devam ettiğimden ötürü engellemiş olduğum onca toplantının hiçbir önemi kalmamıştır.
unutamadığım, en çok sinir olduğum sözlerden biri de şuydu:
- öğretmeninin senin hakkında söylediklerinden sonra yerin dibine geçtim, ne biçim evlatsın sen, bak x'in babasına öğretmenleri x'ten çok memnunlarmış adam kahkalarla çıktı okuldan, ben ise yerin dibine geçtim.
"o x'inde, babasının da teaaaaa bilmemenerelerine" diye iç geçirmiştim. aradan yıllar geçti geçenlerde o x hakkında "kaçakçılık yaparken yakalanmış, hapse atılmış, ailesi de çok perişan olmuş" diye duyduğum, birden babamın sözlerinin aklıma geldiği "şimdi babası mest olmuştur herhalde" diye iç geçirdiğim olay. (gerçektir, x'in adını vermeyeyim ben de kalsın).
çocukları çok düzgün olan, hocaları tarafından sevilen velilere de tavsiyem, hocalar "çok iyi çocuk çok memnunuz" dediklerinde .mcık ağızlı gibi kahkaha atıp, başkalarıyla dalga geçer gibi yapmayın, "hımmm öyle mi teşekkür ederim hocam" deyip sessizce okuldan uzaklaşın, sizin attığınız her kahkaha, her hava 2 sonucu ortaya çıkarır:
1- başka evlerde o akşam huzursuzluk yaratırsınız, tüm veliler sizi örnek gösterir, çocuğunuzun arkadaşları "bak şunun velisi ne kadar memnundu, ya biz yerin dibine geçtik" laflarına ve dayaklara maruz kalabilirler.
2- bu hayatta "ne oldum değil ne olacağım" demeli, çocuğunuz yıllar sonra öyle şeyler yaparki, bugün attığınız kahkahalar, yaptığınız gurur, yıllar sonra size acı, keder, gözyaşı olarak dönebilir...
gereksiz anacım, başka da bir şey değil. genç dimağların bir süreliğine baskı altında yaşamalarına sebep olur o kadar, başka bir işe yaradığı görülmemiştir.
1999-2000 eğitim öğretim yılı 1. dönemi. normal bir edirne pazarı. yine veli toplantısı, yine annenin eve o sinirli dönüşü. ulan ne yaptığını bilmemek midir en kötüsü, yoksa kaçacak bir yerin olmaması mıdır acaba, hiç bilemedim. bir anda bilgisayar kapandı. evet veli toplantısı etkileri görülmeye başlanmıştı, artık bilgisayar yasak. cep telefonumu da alırlardır aslında ama alabilecekleri bir telefonum yoktu henüz, o yüzden bağırdılar sürekli. olayı kavrayamamak gerçekten dert olmuştu. orta iki için oldukça yüksekti ortalamam, hocalarla takışmamıştım da, neydi bu çilenin sebebi acaba. birden babam çağırdı salona, gittim sike sike. "arkadaşlarına uçan tekme atıyormuşsun" dedi. evet hayatımın en anlamsız anıydı belki de, uçan tekme. bruce lee dışında kimsenin yapabildiğini bilmiyordum. belki arnold şıvardzeneger ama onu yazamam diye bilmiyormuş gibi yapmıştım. bir filminde bacaklarını böyle dümdüz yaparak yumruk attığı sahne de fena değildi hani. ben bu düşüncelerdeyken bir böğürtü hayata dönmemi sağladı. "arkadaşlarınla niye iyi geçinmiyorsun?". anladım ki babam uçan tekme konusunda ciddiydi. ama konu ciddi olamayacak kadar uçuktu, işbu sebepten ancak bakabiliyordum boş boş. devam etti babam, "bilgisayar yok bundan sonra, zaten telefonu da meşgul ediyorsun. ders çalışılacak, arkadaşından da özür dilenecek." emirler gelmişti.
okula gittim ertesi gün, hocayla karşılaştım. "hocam kime uçan tekme atmışım ben?" diye sakince sordum. "senin adın neydi" dedi, semih dedim. "aa senin adın da mı semih" diyerek güldü. "senin derslerin iyi ya" dedi. olay çözülmüştü galiba, iki semih karışıp, benim götümde patlamıştı. eh artık öbür semih de muhtemelen hayatının en mutlu anlarını yaşamıştır kısa süreliğine.
ailemin hiç haberi olmadı tabi niye böyle olduğundan ama 2 hafta sonra da unuttular zaten, açtım icq, baktım hatunlar girmiyor artık, bir daha sövdüm hocaya...
en stresli, en acı dolu dakikaları biz öğrencilere yaşatan toplantılardır. anne ve babanın yaklaşık 1 hafta boyunca sizi eze eze zorla ders çalıştırmaya çalışıcak olması bu toplantılara lanet okumak için sadece bir nedendir.
allah'ım ne oldu acaba sorusunun insanın içini yediği toplantı. ama heyecan yaş büyüdükçe azalır.
baba:oğlum, veli toplantısından geldim.
oğlan:bana ne?
* * Günlerden bir gün öğretmen 1 hafta sonra veli toplantısı olacağını söyler.Bu sözün duyulduğu andan itibaren derste bırakın konuşmayı çıt çıkarılmaz hatta sorulan sorulara mümkünse bol bol parmak kaldırılır hoca ders anlatırken hede hödö diyede arada ders maydanoz olunur bir nevi hocanın gözüne girme çalışması yapılır.Eğer oca kekse bu numarayı yer ve 1 hafta sonra gelen veliye durumunda büyük gelişme görüyorum artık eskisi gibi değil gibi laflar eder eve gidince büyük bir övgü gelir ancak oca bira açıkgözse vay halinize veli toplantısından sonraki o gece hiç çekilmez. ama onunda alternatifi vardır o akşam eve gelir gelmaz yatağa geçilir ve uyuyor numarası yapılır bunu anne babası çalışan insanlar yapmalaı yoksa zaten anne elde terlikle siz bekliyor olur.
telefondan telefona dolaşan ses kaydı.. biraz eskidi artık 2 sene önce oldu ama hala güldürür beni.. sözlerinide yazayım tam olsun
degerli velilerimiz hepiniz teker teker hosgeldiniz oncelikle bugun veli toplantimda siz degerli velilere ve sizin kadar degerli olmayan ogrencilere birkac sozum var.ahmetin babasi burda mi bi kere onun bi sesini duyayim
+ burda
- isminiz neydi efendim sizin?
+ abdulkerim
- kerim bey sizin oglunuz orospu cocuklugu yapiyor sinifta.arka tarafa gecmis 31 cekiyor. ondeki arkadasinin sirtini tukuruge bulamis dole bulamis.dikkat edin oglunuza, cogaltirim.
+ oyle bişey olamaz hocam
- oldu .mina kodugumun belasi yalan mi konusuyoz burda!kalk siktir la cik di$ari!cik!ibine.
burda devletin bir ogretmeni konuşuyor,at .arraaaa! sen benle kafa mı buluyon!
hanfendi kusura bakma .mına koyduk ortamin, kufrettik ama idare edeceksin..
gecen ogretmenler odasindan ciktim,tuvaletin onunde "ah uh oh hadi hadi" sesleri geliyor.. daldim iceriye girdim ne goreyim!
aysenin babasi burda mi?
+ burda
- beyfendi siz gavat misiniz?
az once kovdugum abdulkerim beyin oglu ahmet, sizin kizi .ikiyor tuvalette,hem de ne bicim.. .m deligiynen got deligi arasindaki mesafe kadar bi ar kalmamiş kimsede.
kalk siktir sen de cik dişari,gavat al kızını git sat sen.
sinifta pırlanta gibi bir ogrencimiz var o kizcagizin babasiyla konuşmak istiyorum melikenin babasi burda mi?
+ burda
- beyfendi, sizi tebrik ediyorum, kiziniz gercekten cok iyi calisiyor derslerine, arada ufak tefek orospuluklarini duyuyoruz yani onlar cok sorun değil bizim icin, muhim olan dersleri, yanliz, kopya kagidini .mina saklamiş.
kizinizi bi goturun, kontrol ettirin, kizlik testine mutabik tutun,belki itin biri .ikip patlatti,kiziniz biraz saf, yani her an yarraga gelebilir haberiniz olsun..
benim anlamadigim bisey var degerli veliler! calisiyorusunuz, cabaliyorsunuz, imaniniz .ikiliyo para kazanmak icin..
cocuklariniza 3-5 kuruş okul harcligi, sirtina cantasi, .mina bezi, cebine sigarasini koyup gonderiyosunuz.hic duşundunuz mu bu cocuklar okulda ne yapiyor..
kimi tuvalette arkadasini .ikiyor kimi siranin arkasinda 31 cekiyor, ne yapmak lazim?!
biz de cocuklara uysak, okulun 6000 ogrenci olacak 60000 ogrenci..
cogalacaz..
yaziktir efendim yaziktir.
olmaz!
sikerim boyle,sktirin gidin .mina kodularim, cikan lan disari,.mina kodugumun velileri..
