ilkokul 1 ve 2 de kendi öğretmenim annemdi, kimsenin yemediği dayağı annemden yerdim ilk sen okumalısın herkese örnek olmalısın diye, resim yapamıyorum diye herkese 10 veren annem bana 2 verdi "beceriksizsin bu konuda iltimas geçemem sana" diye. ödevlerimi kendim yapardım "yardım edersem diğer çocuklarıma haksızlık olur" derdi, notu da ona göre veriridi.
üniversite okurken büyük amcam türkiye deki en büyük üniversitelerinden birinde rektördü, babam hergün tembih ederdi "sakın arayıp notlarınla ilgili destek, yardım isteme hakkımı helal etmem sana" diye, bırak telefonu üniversite bitene kadar öz amcamın yüzünü 2 kere ya gördüm ya görmedim bu nedenden.
askere gittim, bir amcam o dönem farklı bir kolordunun komutanı idi, alay komutanımız yüzbaşı rütbesinde iken babam da onun alay komutanıymış "senin herkese örnek olman lazım sen xx albayımın oğlusun seni kayırmamız babana haksızlık olur " diye diye en çok şınavı barfiksi bana çektirdiler, çekemeyince çarşıya çıkarmadılar. bağlı olduğumuz kolordu komutanı denetlemeye geldiğinde (amcanım devre arkadaşı) babam özellikle o gün alay komutanını arayıp rica etmiş revir istirahati yazdırmış bana ki adam beni görüp bölük ve takım komutanlarını etkilemesin diye.
