Sanmaları değil doğru bilmeleridir.
Ailenle kuşadası, bodrum derken güneyi geziyordun yine de geriye para kalıyordu.
Galatasaraylısı, fenerbahçelisi bu kadar kutuplaşmış ve agresif değildi, birlikte maç izlerdi.
Kadınlar ile yakışıklı olmasan da oturur sohbet, flört ederdin.
Bir günün bütün öğünlerinde yerdin.
Cumartesi 5 bira içmek bütçeni zorlamazdı.
Şimdi çok şey değişti. “ bugün karnımı doyurabilecek miyim ? “ diye düşünen çok kişi var mesela.
Hayattan keyif almak için yapılanlar, flört, seks, hobi, seyahat ciddi para gerektiriyor.
insanlar hasta olmaya korkuyor, ilaç fiyatları yüksek çünkü…
Gençliğin geleceğe dair umudu yok.
Ne denilebilir ki ?
2000 li yıllar öncesinde cep telefonu almak, faturalı hat almak ananızın nikahıydı ama en baba telefon nokia 3310 yeni çıkmış, fiyatı 135-150 lira civarındaydı. telsiz gibi ericsson anteni yoktu. bu nasıl çekiyor bunun anteni yok lan deniyordu. en yeni telefon, dünya'da popüler olmuş satış rekoru kırıyor. şimdi ki iphone telefon yani. bu en son model en popüler telefon iki asgari ücret ediyordu. unutmadan... akp iktidar olmadan önce en düşük emekli maaşı 1.5 asgari ücret ediyordu. 1970 1980 türkiyesinde emekli olan evini arabasını alıyordu. çınarcık, istanbulda yaşayan emekli olan işçi memur kesiminin kıdem tazminatlarını alarak kendilerine yazlık yaptırmalarıyla gelişti. işimde yetişkin kalifiye elemanım, üniversite bitirdim çalışıyorum geçinemiyorum veya işsizim derdimiz yoktu. işsizlik her zaman vardı, hayat zorluğu vardı ama bu seviyede açlık yokluk içinde değildik.
Güzel yıllar falan değildi, hatta bok gibiydi. Her şeyden önce inanılmaz bir asayişsizlik vardı. Kapkaç, satanist cinayetler, yok ümraniye sapığı, yok kasımpaşa canavarı, rahşan affıyla aramıza karışan yamyamlar, mafya, pkk'nın en vahşi yılları. Ordunun operasyon gücü falan da şimdikinden zayıftı. iş kemalist subaylara paşalara kalsa bu ülke cortu çekerdi, allahtan özel harp dairesi vardı, ona da amerikancı derler bu ibişler.
Parasızlık şimdikinden daha kötüydü, halk ekmekten şimdinin parasıyla 50 kuruş daha ucuza almak için insanlar şafak atmadan sıraya girerlerdi.
Siyaset şimdikinden kötüydü, istikrar yoktu, şimdi 4 yılımızın siyasi güzergahı belli mesela, böyle bir şeyden bahsedemezdin 90larda. Ilaveten daha skandallarla doluydu. Mhpli bir bakan hatırlıyorum, devletin diye bu kadar yakılır mı be otur bakayım kaloriferin üstüne demişti hademeye, tv çekiyor bu arada dialoğu.
Kültür ve sanat kendilerinden olmayanı anında boğan bir azınlığın tahakkümündeydi, bu daha yeni yeni kırılıyor. Tabi bunda sosyal medyanın etkisi var, xülfü livaneli mesela nasil boş biri olduğunu twitter sayesinde öğrendik. Yön veren adamlardan biriydi vaktiyle.
Tokatçılık, saadet zincirleri vs şimdikiyle denkti.
Göçmen ve kürd sorunu olmasa tc 20 yılda çağ atladı derdim ama yine de diyemiyorum.
Hiç bu kadar rezil duruma düşmemişti bu toplum. Velet değilim ve 2002 öncesi şimdiye oranla cennet gibiydi.
Sadece ekonomi değil, toplum ahlakı da çöktü.
Allah kitap diye geldiler kıyameti de getirdiler.
Ben 86 lıyım ulan harbiden güzeldi insanlar komşularına oturmaya gidiyorlardı şimdi millet masraf olmasın diye ölü taklidi yapıyor. O dönemde işçi akrabalarım arsa alıp ev yatırırlardı bir tanesinin üç katlı evi var ben ondan bin kat iyi olduğum halde bırak evi arsa alamıyorum. 2002 de ev sahipliği oranı %73 bugün %50 daha mı iyi daha mı kötü?.
Şaka Maka Efsane yıllardı. Facebook, Instagram, tiktok falan yoktu. Hatta cep telefonumuz bile yoktu. Hep sokaklarda oynuyorduk. Annelerimiz akşam bizi eve sokabilmek için deliriyordu.
Gazozuna mahalle maçı yapıyorduk. Misket ya da taso oynuyorduk.
Bu yılların en güzel yanı mahallemizde ne taciz ne de tecavüz olayı olmuyordu. Tüm mahalle birbirini tanıyordu.
Küçükken tüm mahallemdeki evlere girip yemeklerini yemişimdir. Hiçbir şey yapamasak bir arkadaşın annesine karnımız aç bize ekmek arası yap diyebiliyorduk.
Hiçbir iletişim aracamız yoktu ama şimdiki yaşantımızdan daha çok beraber oluyor ve herkesin birbirinden haberi oluyordu.
90'lara ait bir röportaj izlemiştim. insanlar röportajları gayet saygılı bir şekilde yapıyorlardı. türban meselesi bu kadar saçma sapan yerlere kaymamıştı. ayrıca lisedeyken 5 lirayla 3 gün geçindiğimi bilirim. yine 5 lirayla ne alınabiliyor? eskiden magnum 4 lira diye isyan ederdik. markete girdiğinde bile iki üç şeye 400-500 lira veriyorsun. kodumun akapesi ülkeyi öyle fakirleştirdi ki afrika ülkelerinden farkımız kalmadı. yedi ceddinize sövsem içim soğumaz kodumun evlatları sizi. bir de akape öncesi döneme iyiydi diyenlere çemkiriyorlar. sırf kendi sixxo düşünceleri iktidarda diye insanların fakirleşmesini umursamıyorlar. kanı bozuk şerefsizler. bu ülkenin toprakları harbiden bereketli. her türlü şerefsiz, it, puşt yetişiyor
kesinlikle haklı bir düşünce içerisinde bulunmalarıdır. en basitinden 2002 öncesi insanların büyük bölümü üç öğün yiyebiliyordu. ama şimdi öğün sayısını azaltmak durumunda kalıyoruz. bir öğün doymayı bırak, açlığımızı bastırmayı ve hayattan keyif almaya devam etmemizi bekliyorlar. bu yüzden doğru düşünüyorlar.
edit: az önce bir mekanda patates kızartmasının 150 liraya yakın olduğunu görünce donup kaldım mesela.
Gençlerin doğru sanması. Evet sorunlar vardı. Sorun her zaman olur. Sorunlara çözüm de bulunuyordu. Enflasyon yüksekti fakat insanlar daha az eziliyordu. Kiralık ev arayıp da bulamayan yoktu. Düğünlerde çeyrek-yarım takıyorduk! insanlar geçiniyordu. Bir de koalisyon hükümetlerini laf ediyor. Koalisyon uzlaşmadır. iyi kötü. Karşıdevrim hamlelerinin ülkeyi ne hale getirdiği de ortada. Öz yurdumuzda artık bu ülkenin sahibi değil gibiyiz. Cemaatler-tarikatlar... Kirli para ilişkileri ve mafya düzeni bu kadar aleni olmamıştı.
