kişinin vejeteryan olduğunu bir türlü kabul etmek istemeyen yakınlarının her fırsat bulduklarında etin faydalarını sıralamaları ya da olmadı duygu sömürüsü yapmaları.
(bkz: ölümü gör ye)
"abi bi parça ye gözünü seviyim" "valla bi kereden bişey olmaz" "bi lokma ye şifa niyetine bak" "bak yengen çok bozulcak onun hatırı için" "bi tadına bak hiç olmazsa" gibi muhabbetlerin esin kaynağı.
(bkz: imama şarap içirmek)
et yemeyen insanın geçen sene bugün ne yaptığını hatırladığını unutarak, et yemenin hafızayla ilişkili olduğunu sanan kişinin sadece b12 adlı vitaminin adını ezberleyip attığı nutuktur.
bu işkence modeli genelde anne kişilerinde görülür. sık tekrarlanan replikleri ise "sen şimdi bunu ye sonra yine istiyceksin ama o zaman da ben vermiycem sana hadi çocuum" dur.
- yavrum fırında patatesli köfte yer misin ?
- yok teyze et yemiyorum
- hımmm vah vah * o zaman sadece patatesinden vereyim
- saol teyze kokusu tadı geçiyor istemem
diye başayıp suyundan bari içseydine kadar giden konuşmalar silsilesi.
