''aramızda'' diye ifade edip aslında çoktaaan buralardan göçüp gitmiş olan yazarlardır..
ne kadar garip ve acıdır ki, şurada nicklerin arkasına gizlenmiş, pıtır pıtır yazıp çiziyoruz,
bazen kızıp hakaretler savururken, bazen cıvıklığın dibine vuruyoruz..
entry girip, başlık açıyoruz.
sonra da bir gün aniden gidiveriyoruz..
işte o zaman geride bir başlık, bir entry ve bir de nick kalıyor.. ne mutlu ki başlık entry ve nick uyumunu yakalayabilene..
''aramızda'' olan yazarlara tekrardan rahmet diliyoruz..
sabah sabah okuduğunuz bir yazıyla farkettiğiniz artık burada olmayan yazarlardır. kaçıncı nesil oldukları hiç karşılaşmış olup olmamak ta önemli olmuyor hüzünlendiriyor çok fazla... mekanları cennet olsun.
geçen biri intihar edeceğim yazıyordu, acaba öldü mü diye merak uyandıran konudur.
edit:rivayet doğruysa armonik sözlükte yazan ve öldüğü iddia edilen arkadaşlara allah'tan rahmet dilerim.
işte bunlar hep ben. ölüyüm, ama yaşayan ölü. yaşamak zorunda olan. ben çok önceleri öldüm. kalbim sevmeyi bıraktığı gün bitti herşey. yeterince ağır darbeler aldı. insan hep en sevdiğinden yiyormuş şamarı. bazılarına göre yerin üstü altından iyidir, bazılarına göre ise yerin altı üstünden...
bu zor bir sınav. daha fazlası değil. öyle olmasaydı, ben en büyük mızıkçılığı yapardım.
