mantığıyla düşünmeye çalışan insandır, hayatında bu gibi duygusallıklara yer vermemeye çalışıyordur. Bu sebep ile ne zaman dar bir yola girsem, yolda masa, masada da çorba içen bir adam görsem geri vitese alıyorum.
acıtır vedalar, aşk olayını da siktir et yani mesela ben yazın tatil için gittiğim bi yerde kafadar dostlar edinince onlarla tatil bitimi vedalaşırken bile garip oluyorum, ama hayat böyle insanlar bize hayatımızın belli başlı noktalarında gideceğimiz yere kadar eşlik ediyor, bizde onlara bunu yapıyoruz.
sonrası yollar ayrılıyor tabi, bu hayatta babanız dahil her insan kendi yolunu çizer, sizde çizmek zorundasınız.
mekanlarla vedalaşmakta böyledir aslında, şehirlerle... yıllarca allahın her günü takıldığım can ciger dostlarımla da vedalaştım ben, koyuyor lan, selam olsun, gönülleri hoş olsun.
